زرتشتیان همانند سالیان گذشته پسین ارد ایزد با پای پیاده و یا با وسیله نقلیه راهی زیارتگاه پیرهریشت شدند. البته بسیاری از همکیشان از ساعتها پیش در خیله جدید هیرومبا گردهم آمده بودند تا در صدد تهیه و تدارک شام برای زرتشتیان باشند که از سراسر ایران برای شرکت در این مراسم باشنده بودند.

بامداد روز اشتاد ایزد و فروردین ماه ، ساعتی مانده به برآمدن آفتاب ، بانوان شریف آبادی در تهیه و تدارک سیروگ برای صرف صبحانه همکیشان ; مردان غیزلی پس از زیارت پای پیر و صرف صبحانه ( شیرکاکائو و شیر و سیروگ و پشمک ) راهی دشت پیرامون پیرهریشت برای چیدن غیزل می شوند. ( غیزل به بوته های خار در دشت گفته می شود که پس از چیدن و انبوه کردن برروی هم به شریف آباد منتقل شده که آتش هیرومبا از برکت این غیزل افروخته و افروخته تر می گردد. ) پس از نیایش پای پیر و خیرات آش و مراسم خش و خیر زوجهای جوان نوبت به مراسم زیبای چوب زنی می رسد. مراسم با دف زنی بانوان زرتشتی و فریاد هابیرو هابیرو شاباش شاباش شروع می شود و همکیشان به دنبال هم از این خیله به خیله بعدی می روند. گروهی از جوانان ، بهدینی را که باید مراسم چوب زنی در مورد وی انجام شود را بر سر دست کرده و مامور چوب زدن سه ضربه  به نشانه شگون خوبی و خوشی و تندرستی  می زند. و اما فلسفه مراسم چوب زنی : زوجهای جوان و تازه عروس و داماد و همچنین  به مناسبت اولین قدم نو رسیده برای عروس و داماد ، بهدینانی که برای اولین بار در مراسم غیزل چینی شرکت کرده و دست به غیزل می زنند و همچنین جوانانی که در مسابقات مهم علمی و دانشگاهی مقام ممتاز را به دست آورده اند.

پس از پایان مراسم چوب زنی تمامی همکیشان در سالن پیر هریشت گرهم آمده و مجری برنامه ( آقای داریوش کاموسی ) ضمن خیرمقدم به تمامی همکیشان اسامی تمام بهدینانی که گوسفند نذر کرده اند را بیان نموده و مراسم با آوای خوش بانوی زرتشتی پایان می پذیرد. پس از صرف ناهار که به همت و تلاش شبانه روزی  زنان و مردان هیرومبایی تهیه گشته است ، همکیشان به سوی شریف آباد روانه می شوند تا همانند آداب و سنن پیشنیان خود آتش هیرومبای دیگری را در آتشکده شریف آباد بیفروزانند.

آتشکده شریف آباد ، محل برگزاری مراسم آتش افروزی هیرومبا ، همکیشان زرتشتی پس از اوستاخوانی در شاه ورهرام ایزد در محوطه باز آتشکده گردهم می آیند. پیش از شروع مراسم هر همکیش شریف آبادی به رسم سنت گذشتگان بخشی از هیزم خانه خود را برداشته و به سمت آتشکده روانه می شود تا در آتش افروزی سهمی داشته باشد. به دنبال رسیدن بار غیزل از پیرهریشت به آتشکده ، دایره بزرگی از مردان در محوطه آتشکده تشکیل شده ، موبدیار ماهیار دهموبد و موبدیار شهریار پورسرخابی پس از خواندن اوستا شروع به بازگو نمودن اسامی اندیشمندان و بزرگمردان جامعه زرتشتی در طول تاریخ از اشوزرتشت مهر اسپنتمان گرفته تا موبد رستم شهزادی و سپس تمامی نامهای همکیشان شریف آبادی که در سی سال اخیر به رحمت ایزدی پیوسته اند نموده و هر بار با بازگونمودن هر یک از این اسامی با اشاره دست فرد میاندار ( خدایار فلامرزیان ) یک بار مردان نیم دایره سمت راست به نشانه احترام خم شده و فریاد هیرومبا سر می دهند و با نامبردن اسم بعدی مردان نیم دایره سمت چپ هیرومبا می گویند. پس از پایان مراسم هیرومبا گویی موبد با مجمر روشن آتش در دست به سمت توده غیزل که به همت همکیشان به این مکان آورده است رفته و آتش هیرومبا افروخته می گردد. آتش هیرومبا کم کم به سمت آسمان زبانه کشیده و همه را مبهوت روشنایی و گرمای خود می کند.

HC.00B HC.02 HC.03 HC.04 HC.05 HC.06 HC.07 HC.08 HC.10 HC.11B HC.12 HC.13 HC.14B HC.15 HC.16 HC.17 HC.18 HC.18D HC.19 HC.20 HC.21 HC.22 HC.23 HC.25 HC.26 HC.27 HC.29 HC.30 HC.32 HC.33 HC.34B HC.35 HC.36 HC.37 HC.38

HC.39 HC.40