به تازگی اسطوره معروف مثل شکر در شیر، در مورد پارسیان هندوستان به اثبات رسیده است. دانشمندان مرکز زیست شناسی سلولی و مولکولی  (CCMB)، همراه با محققانی از استونی و انگلستان، ثابت کرده اند که پارسیان از نظر ژنتیکی به ایرانیان نزدیک هستند، نه به ساکنان جنوب آسیا.

نتایج این تحقیقات با مهاجرت تاریخی ضبط شده از جمعیت پارسیان از ایران به آسیای جنوبی در قرن هفتم منطبق است.

پژوهشگران می گویند: در یک چارچوب گسترده تر، نتایج ما یک انتقال بزرگ جمعیتی در غرب آسیا به دلیل فتوحات اسلامی را نشان می دهد.

این تحقیقات که بسیار دقیق تر از پژوهشهای پیشین در این زمینه بوده است با وضوح بالا نشان می دهند که نمونه های DNA  پارسیان باستان مشابه ایرانیان است و همچنین ثابت می کند که حدود ۱۲۰۰ سال پیش پارسیان با جمعیت هند ترکیب شده اند.

گفتنی است چندین روایت در مورد اولین ورود پارسیان به هند وجود دارد. طبق معروف ترین روایت که در قصه سنجان گفته شده: حاکمی هندی به نام جدی رعنا یک لیوان پر از شیر به نزد گروهی از پارسیان که دنبال پناهگاه بودند، می فرستد تا نشان دهد فرمانروایی او پر از مردم محلی است. آن گروه زرتشتی هم به شیر شکر اضافه می کنند تا ادغام خودشان با افراد محلی را نشان دهند. محققان نتیجه گرفتند که اطلاعات قابل توجهی جدیدی ظهور کرده است و یک بینش جامع تر در ساختار جمعیت پارسیان و ژنتیک آنها به ایرانیان به دست آمده است.

برگرفته از پارسی خبر، ترجمه نگین شهریاری فرد