دوست کنکوری من، سلام! پس از روزها و ماه‌ها تلاش، بالاخره تابستان تو هم رسید. می‌‌دانم زندگی کردن در انتظار سخت است و تا رسیدن نتایج دلهره‌ات تمامی ندارد، اما شاید وقتش رسیده باشد که چند روزی مزهٔ زندگی بدون استرس را حس کنی.

شاید فرصتی باشد که با فراغِ بال، به رویاهایت فکر کنی. خوب می‌‌دانم از حرف‌های کلیشه‌ای خسته شده‌ای اما می‌خواهم با تو دردودل کنم.

به یاد دارم سال‌ها پیش فکر می‌کردم بعد از دادن کنکور روزهای سخت تمام می‌شوند و خوشبختی سراسر زندگی‌ام را تسخیر می‌کند، فکر می‌کردم تمام رویاهایم محقق می‌شوند و پس از تحصیل در رشتهٔ دلخواه‌ام با شرکتی تراز اول و ایده‌آل همکاری خواهم کرد، در عرض چند سال درآمد خوبی کسب می‌کنم و بقیهٔ عمر در رفاه کامل به دنبال آرزوهایم می‌روم؛ اما این روزها که چندین دهه از عمرم می‌گذرد و موهایم در حال سفید شدن هستند فهمیده‌ام که کنکور کم‌اهمیت‌ترین آزمون زندگی است! فهمیده‌ام درس خواندن لذت‌بخش‌ترین کارِ زجرآور دنیا است! فهمیده‌ام حتی قبول شدن در بهترین دانشگاه دنیا هم خوشبختی نمی‌آورد.

شاید دیر باشد اما تازه فهمیده‌ام که کنکور هم یک امتحان معمولی است! می‌دانی نمی‌خواهم از من دلخور شوی اما باور دارم که کنکور آسان‌ترین امتحانِ مزخرف دنیا است! گرچه همیشه مطمئن بودم رتبه‌بندی افراد براساس یک امتحان چند ساعته کاری بس ظالمانه است، اما این روزها به این نتیجه رسیده‌ام که بیشتر امتحان‌هایی که در این جهان بر سر راه ما گذاشته می‌شود دشوارتر از کنکور است!

می‌دانی اگر روزی که هم‌سن‌و‌سال امروز تو بودم، دانستنی‌هایم دربارهٔ دنیا به اندازهٔ امروز بود، لحظه‌ای نگران کنکور و نتیجهٔ آن نمی‌ماندم! به دنبال رویاهایم می‌رفتم و از لحظه‌لحظهٔ زندگی‌ام لذت می‌بردم: با عزیزانم وقت می‌گذراندم، دوستان جدید پیدا می‌کردم، تجربه‌های جدید خلق می‌کردم، زیر آسمان دراز می‌کشیدم و ستاره‌ها را می‌شمردم، کنار دریا قدم می‌زدم، در کوه آواز می‌خواندم، در دشت و جنگل خوشبختی را می‌جستم و…

بگذار دوستانه بگویم، روزی اگر اختیار جهان به دست من افتد، مدرسه و درس و دانشگاه را برای فرزندانم قدغن می‌کنم؛ و در عوض به آنها یاد می‌دهم چگونه شاد باشند، چگونه با انسان‌ها برخورد کنند، چگونه در مقابل مسائل و مشکلات ایستادگی کنند، چگونه راه درست را از نادرست تشخیص دهند و… اما حالا که اجباراً باید درس بخوانیم، کاش یادمان باشد که زندگی فقط تحصیل نیست! کاش بدانیم خوشبختی معنایی فراتر از رتبهٔ کنکور دارد! کاش یادمان بماند که همه آدم‌ها می‌توانند درس بخوانند، اما فقط اندکی هستند که جرأت دارند و می‌توانند به دنبال رویاهایشان بروند.

پس تو مثل نسل من نباش! به دنبال رویاهایت برو…