جامهای پرشمار جامعه ورزشی، موضوع گفتگوی ما با بهرام بهمردی، ورزشکار و داور زرتشتی است کسی که سابقه حضور در جامهای ورزشی، برگزاری جامهای ورزشی و تصمیم گیری ورزشی در جامعه زرتشتیان را دارد.

 

لطفا خودتان را معرفی کنید

بهرام بهمردی فرزند رشید متولد آبان ۱۳۵۱ در تهران، ساکن روستای زرتشتی نشین مبارکه از توابع تفت

ورزشهای مختلف از جمله شنا و پینگ پنگ و بسکتبال  بصورت تفریحی و فوتبال را تقریبا بصورت جدی دنبال کردم

در مسابقات دسته یک تفت و دسته ۳یزد فوتبال بازی کردم و با اینکه شدیدا پرسپولیسی هستم در پست دفاع جوانان استقلال یزد توپ زدم

در کلاس داوری استاد داوود نصیری شرکت و بصورت رسمی در لیگهای یزد و تفت و استانی و مدارس کشور سوت زدم

در برگزاری بعضی از جامها مانند راستی و چند جام دیگه هم مختصر فعالیتی داشتم ولی افتخار حضور مداوم در پایه گذاری و برگزاری دوازده دوره مسابقات مینی فوتبال جام رستم که بیاد جوان ناکام و هنرمند جامعه روانشاد رستم اخوی جو با کمک خانواده روانشاد برگزار میشود را داشتم.

چند سالی هم هست که افتخار خدمت در کمسیون ورزش زرتشتیان استان یزد و خدمت به همکیشان زرتشتی  را دارم

 

جام چگونه می تواند به ورزش جامعه کمک کند؟

اگر جامهای ما هدف مشخصی را دنبال کنند و واقعا بخواهند به ورزش جامعه کمک کنند با یک برنامه ریزی دقیق هم در کوتاه مدت و هم بلند مدت میتوانند به این هدف برسند

حرفی که میخواهم بگویم حتما با مخالفت شدید از طرف برگزار کننده های جامها مواجهه میشود ولی متاسفانه هیچ برنامه ای پشت برگزاری این جامها نمی بینیم و بنظر می آید فقط از روی روال همه ساله قصد برگزاری جامها را دارند و از افتخارات این جامها تعداد شرکت کنندگان در آن جام هست

تجربه و نیروی جوانی می تواند کارهای خوبی انجام بدهد ولی باید نارضایتی ها را هم ببینیم.

 

برای رشد ورزش در جامعه چه باید کرد؟

دقیقا نمی دانم چکار باید کرد، می شود از کارشناسان خبره این کار استفاده کرد، منظورم کارشناسان خبره ایرانی نه فقط زرتشتی

باید قبول کنیم که در تولید علم هر چیزی، ما به خودکفایی کامل نرسیده ایم.

باید حتما کمک بگیریم و عمل کنیم. یکی از راهها حتما سرمایه گذاری روی تیمهای پایه هست.

و توجه به کسانیکه روی ورزش سرمایه گذاری می کنند. باید قدر این افراد را بدانیم و حمایت کنیم.

یکی از کارهای دیگر بنظرم نفوذ ورزش به داخل ارکان خانواده ها هست و آموزش اهمیت ورزش به پدر و مادرها، که می تواند باعث رشد ورزش شود.

 

انجمنهای برگزارکننده جامهای ورزشی چه باید انجام دهند؟

با توجه به اتفاقات جامعه، انجمنهای ما باید با هم اندیشی و هدف واحد نسبت به برگزاری جامها اقدام کنند و از تصمیمات محلی و منطقه ای پرهیز کنند و واقعا هدف کمک به ورزش جامعه را داشته باشند و به مسائل حاشیه ای کاری نداشته باشند.

بیشتر به اهداف بلند مدت فکر کنند و اهداف اشتباهی اگر در گذشته بوده تصحیح کنند. جامعه بشری در حال رشد با سرعت فراوان هست و ما نباید از این قافله عقب باشیم.

شور بختانه جمعیت زرتشتی خیلی کم شده، امروز تعداد محدودی ورزشکار در همه رشته ها و جامها حضور دارند و تعدد جامها یک نوع دلزدگی در بین ورزشکارانمان بوجود آورده و اگر هنوز تعدادی در بعضی جامها شرکت می کنند بخاطر وجود خاطرات خوب از گذشته این جامها هست که آن هم شاهد کم رنگ شدنش هستیم.

 

پس شما فکر می کنید که تعداد جامهای ورزشی ما زیاد هستند؟

بله صددرصد

همانطور که قبلا گفتم بعلت این تعدد جامها و یکنواختی و بی نتیجه بودن فعالیت در آن تقریبا شاهد یک نوع دلزدگی و سیری در بین ورزشکاران هستیم و نکته دیگر اینکه اصلا ما ورزشکار پرورش نمی دهیم.

 

چگونه می توان سیاستگذاری ورزشی انجام داد؟

متاسفانه در این زمینه ما برنامه ای نداریم، باید این را با تمام تلخی که دارد قبول کنیم، زیاد هم بد نیست که گاهی ناراحت شویم و عمیق فکر کنیم. تصور کنید زنگ ورزش را از مدارس ما حذف کنند، فکر می کنید چند درصد این بچه ها به ورزش روی می آورند؟

 

چرا انجمنها را نمی توان هماهنگ کرد؟

ما یک سری افراد با یک سری تخصص داریم که اصرار داریم در تمام زمینه ها از همین تخصصها استفاده کنیم. شک نکنید کسی که با ورزش رابطه ای نداشته باشد نمی تواند بخوبی آن را لمس کند و تصمیم بگیرد و راهکار بدهد

کسی که فرزند خودش ورزش نمیکند، بدانید که نمی تواند برای ورزش نکردن دیگران چاره ای بیاندیشد و کسی که فرزند خودش مهاجرت می کند شک نکنید نمیتواند در مورد مهاجرت دیگران راهکار بدهد.

پس ورزش تخصصی است، البته زمانی که ورزش می کنیم  هم لزوما بدین معنی نیست که متخصص ورزشی خوبی باشیم.

 

برگزاری مناسب یک جام در یک رشته به چه چیزهایی نیاز دارد

مکان مناسب و امکانات خاص ورزشی آن رشته خاص با کیفیت و جذابیت روز دنیا یکی از مهمترین نکات است. برنامه مدون و نظم حاکم بر برگزاری از دیگر ملزومات است و صد البته نیروی اجرایی و ورزشکار

 

اگر شما قرار باشد برای هماهنگی جامهای زرتشتی از جام یگانگی تا جام وهمن پیشنهاد بدهید چه می گویید؟

پیشنهاد میکنم در یک زمان و بصورت هماهنگ و مشترک جامی برگزار شود و برای لیگ معتبر داخل کشور در هر رشته تیمی داشته باشیم و نفرات آن فقط از برترین شرکت کنندگان در جامها گزینش شوند.

 

برای اثربخش شدن کارگروه ورزش چه پیشنهادی دارید؟

کارگروه باید ابزاری جهت تاثیر گذاری در اختیار داشته باشد. مانند پول یا امکانات خیلی خوب و آنرا در اختیار بهترینها در هر رشته و مطابق با اهداف تعیین شده بگذارد. مثلا به ارگانهایی که به پایه اهمیت می دهند البته، کارگروه باید افراد متخصص در اختیار داشته باشد.

 

به نظر شما هر سال چرخش مالی جامهای ورزشی ما چه هزینه برگزارکنندگان و چه هزینه شرکت کنندگان چه قدر است؟

به نظرم در حدود ۲۰۰ میلیون تومان توسط برگزارکنندگان جامها و انجمنها و باشگاه هایی که تیمداری می کنند هزینه می شود.

 

مهمترین مشکلات ورزشی جامعه ما چیست

ایمان نداشتن به اینکه ورزش میتواند در تمام مراحل زندگی کمک رسان به تمام افراد جامعه باشد و ندانستن نحوه استفاده از تکنولوژی های روز دنیا که خود این تکنولوژی حرکت را از جامعه ما گرفته است.

 

چرا افراد وانجمنهایی که تیمداری می کنند دارد کاهش می یابد

کسی که تیم داری می کند، باید حداقل توجه و امکانات را داشته باشد، شوربختانه خیلی کم برای ورزش سرمایه گذاری انجام می شود و بیشتر مایل هستند جایی هزینه کنند که ماندگاری ظاهری داشته باشه و کمتر برای لوازم مصرفی سرمایه می گذارند.

از طرفی هزینه های زیادی باید انجام داد تا یک تیم در یک رده ورزشی درخشش داشته باشد و ضمنا از نظر اقتصادی در کل کشورمان توجیه ندارد.  باید در انجمنها و نهادها این مورد تاکید شود که دیگر سالن ساختن داروی درد جامعه نیست، اول باید کسی باشد که استفاده کند بعد ساخت، کمی باید دید جامعه را عوض کرد

 

با روند کاهش جمعیت چه باید کرد؟

ما باید جمعیت را حفظ کنیم، اگر از مهاجرت جلوگیری کنیم، قدم بزرگی برای زیاد شدن جمعیت برداشتیم، باید از اندوخته هایمان برای حفظ جامعه برداشت کنیم.

باید به جوانان و بچه ها نگاه ویژه کرد، باید بصورت جدی وارد عمل شد، نیاکانمان برایمان گنجینه هایی بجا گذاشته اند برای روز مبادا.

روز مبادا الان هست باید فکری کرد.

 

آیا نگاه به ورزش در مدارس ما مناسب است؟

در مورد مدارس جای سوال نیست هر نوع هزینه ای یک نوع سرمایه گذاری عالی و مطمئن است. برای کمک به ورزش جامعه بنظرم باید روی پایه ها کار کرد و چه جایی بهتر از مدارس زرتشتیان.

جمع بودن بچه هایمان در مدارس زرتشتی یک نعمت بزرگ هست که می توان با برنامه ریزی بهترین بهره را از آن برد ولی خیلی ساده از کنار این موضوع عبور می کنیم

تنها کافی است امکانات مدارس زرتشتی را با مدارس دیگر مقایسه کرد تا متوجه تفاوتها بشویم. بچه های ما لایق بهترینها هستند پس نباید از آنها دریغ کنیم. این می تواند بهترین سرمایه گذاری باشد.

 

مدیریت مکانهای ورزشی زرتشتیان را چگونه می بینید

ما مجبوریم به کل جامعه فکر کنیم و مجبوریم از افکار محلی و منطقه ای دور شویم. رقابت وقتی معنی پیدا میکند که رقیبی وجود داشته باشد، پس بهتر است به همه با یک دید و هدف نگاه بشود، که این می تواند نویدبخش روزهای اوج مجدد ورزش زرتشتیان باشد.

 

سخن پایانی شما:

ممنون که وقت گذاشتید و از همه عزیزانی هم که وقتشون را گرفتم بابت خواندن این مطلب پوزش میخواهم

برای همه روزگاری خوب و خوش همراه با تندرستی و سربلندی آرزو دارم

ایدون باد