چون تماما این زمان راننده اند
آشنا بپا ترمز و با دنده اند
با زبان شوفری گویم سخن
تا بدانند این جوانان وطن
گر خدا داری جوان شیر گیر
پس کلاچ عشق را تا ته بگیر
تا صدای ناله از گیربکس دل
نشنوی و کم شوی از دل خجل
خانه ای باید کنی روشن ز مهر
با امید و با توکل بر اهورای سپهر



حامد
تاریخ : ۲۸ - آبان - ۱۳۹۶سلام
شعر جالبی بود. در آخرین مصرع وزن شعر طولانی می شود. بهتر بود «با امید و
» حذف می شد و این گونه سروده می شد:
با توکل بر اهورای سپهر