هیات اجرایی خانه فرهنگ و هنر زرتشتیان، جشن اسفندگان را برگزار کرد.

این جشن در روز سپندارمزد امشاسپند و اسفند ماه گاهشمار زرتشتی برابر با شنبه ۲۹ بهمن ماه خورشیدی، در تالار مهربانو خانه فرهنگ و هنر زرتشتیان برگزار شد.

همراه با جشن نیز نمایشگاه هنرهای دستی زرتشتیان برگزار شد.

برنامه های جشن اسفندگان با گاتهاخوانی آرتمیس باستانی و پرهام بزرگی چم برگزار شد که با دف نوازی هورشید نیکفام همراه بود.

فریبا مهرخداوندی، مجری جشن، ضمن شادباش جشن اسفندگان، از پویش نقاشی جشن اسفندگان گفت و از زرتشتیان علاقه مند خواست که نقاشی ها را در صفحه اینستاگرام این خانه، مشاهده کنند.

در ادامه کامبیز فروزان، دبیر هیات اجرایی خانه فرهنگ و هنر زرتشتیان اظهار امیدواری کرد که تمامی جشن های ماهانه در خانه فرهنگ و هنر برگزار شود.

دکتر اسفندیار اختیاری، نماینده ایرانیان زرتشتی، سخنران بعدی برنامه بود که در سخنانش گفت جشن اسفندگان وابسته به یک فرد یا اتفاق خاص نیست. و یادآوری کرد که گرامیداشت مقام بانوان تنها یک روز در سال نیست.

اجرای دکلمه توسط راسپینا بهمردی و شیدا مزداپور برنامه بعدی بود.

سپس دکتر افشین نمیرانیان، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران به سخنرانی پرداخت و به تاریخچه خانه فرهنگ و هنر اشاره کرد و از هیات اجرایی و دیگر افرادی که در طول سالهای گذشته با این خانه همراه بوده اند قدردانی کرد.

اجرای مسابقه زبان دری، برنامه بعدی بود که با اجرای خانم شهزادی و با حضور بهداد مزداپور، شیدا مزداپور و آریانا رستمی انجام شد.

همنوازی مانترا خسرویانی، نوازنده سنتور و شهراد رشیدی، نوازنده تنبک، برنامه بعدی بود که توسط هنرآموزان خانه فرهنگ و هنر اجرا شد.

همنوازی و اجرای موسیقی سنتی توسط بهنام جاوید و علی نمازی، اساتید خانه فرهنگ و هنر، دیگر برنامه این جشن بود.

در بخش بعدی، موبد پدرام سروش پور به سخنرانی پرداخت و به اهمیت امشاسپند سپندارمزد پرداخت، همچنین اشاره کرد که بر اساس گاتها زن و مرد با یکدیگر برابر هستند.

همنوازی تنبک توسط مهرسام وحیدی و بهراد مژگانی، دو هنرآموز خانه فرهنگ و هنر بخش بعدی برنامه ها بود.

بدین ترتیب نوبت به گروه نوازی و اجرای آواز گروه موسیقی پوپک رسید. حسین شعبانی، صابر خطیبی، آریا عبدی پور، سعید عبادوز، محمد اکبری، علیرضا شعبان به سرپرستی امین واحد، هنرمندان این گروه بودند.

دکلمه ویستا بلندی به سرپرستی موبدیار پریا ماوندی و با شعری از بانو توران بهرامی، پایان بخش برنامه های جشن اسفندگان بود.