دوره شاد و گفتگوی ماه اسفند، آدینه ششم اسفند ماه در تالار انتهایی آدریان تهران با حضور خانواده های همکیش بالای ۵۰ سال برگزار شد، برنامه با خوش امد گویی مجری و گرداننده برنامه در ساعت ۴ پسین شروع شد .
ابتدا شعر حافظ – موسیقی ولطیفه تقدیم دوستداران شد . سپس مختصری از زندگینامه هاتف اصفهانی و ترجیع بند
معروف او خوانده شد که مورد توجه قرار گرفت .گویی جملگی می گویند:
ای فدای تو هم دل و هم جان وی نثار رهت همین و هم ان
دل فدای تو چون تویی دلبر جان نثار تو چون تویی جانان
بندگانیم جان و دل بر کف چشم بر حکم و گوش بر فرمان
اخر کار شوق دیدارم سوی دیر مغان کشید عنان
چشم بد دور خلوتی دیدم روشن از نور حق نه از نیران
هرطرف دیدم اتشی کان شب دید در طور موسی عمران
مست افتادم و دران مستی به زبانی که شرح ان نتوان
این سخن منشنیدم از اعضا همه حتی الورید و الشریان
که یکی هست و نیست جز او وحده لا اله الاهو
بعد از ان درباره نوروز صحبت شد .از پژوهشهای و نظریات گوناگون درباره نوروز یادی به میان امد :
به نظرحکیم ابوالقاسم فردوسی – ابوریحان بیرونی – خوارزمی – کریستین سن – شمس الدین محمد دمشقی- حمزه اصفهانی – پرویز شهریاری و مهرداد بهار در باره نوروزاشاره شد.
به نقل از شادروان پرویز شهریاری گفته شد:
پژوهشهای تاریخی هرچه را ثابت کند، حقیقت موجود دگرگون نمی شود. نوروز چه ریشه اریایی داشته باشد و با مهاجرت قوم های اریایی به سرزمین ما امده باشد (که بسیار بعید است چرا که از یک طرف به سختی می توان در سرزمینهای سرد قطبی مبدا اریاییها سخن از بهار و نوروز اورد و از طرف دیگر اگر نوروز جشن قوم های اریایی بود می بایست درتمام سرزمینهای مورد مهاجرت انها باقی مانده باشد که چنین نیست ) چه از قومهای دور و نزدیک دیگر به ایران رسیده باشد ( که باز هم بعید است چرا که تنها فرضیه ای است بدون دلیل) و چه متعلق به ساکنان بومی سرزمین ایران – قبل از مهاجرت قوم های اریایی – باشد. نمیتواند هیچ تغییری در بزرگی وعظمت این جشن طبیعی و انسانی بدهد.
او در جای دیگر میگوید :
نوروز هر چه بوده است واقعیت این است که مردم در انتظار بهروزی و نوروزی هزاران سال است که به ان چشم و دل بسته اند و هزاران سال است که کوشیده اند دست کم با سبزی مشتی گندم و شیرینی چنگی از کشمش به خود و کودکانشان بقبولانند که بهروزی و نوروزی چیزی نیست که اسان بتوان از ان گذشت.
پس از بحث نوروز نوبت به طرح معما و داستانک رسید و درپی ان سخنانی به استناد گاتاها درباره اسفندگان- جشن زنان ایراد گردید. گفته شد تا کنون هیچ سند و مدرکی بدست نیامده است که حاکی از ان باشد که در ایین زرتشت به نحوی زن مورد تحقیر قرار گرفته باشد. و در سراسر ادبیات مزدیسنا همواره زن مورد توجه خاص بوده است و با اسنادی که تا کنون بدست امده اند هیچ مورخی نمی تواند سخن از برتری معنوی مرد بر زن به میان اورد.
در ادامه بخش ” بیندیش ” به دو موضوع روز زرتشتیان پرداخت :
اول: گفته شد که ایرانیان زرتشتی طرفدار یکپارچگی ایران هستند و در چهارچوب قانون اساسی از وجود یک دولت ایرانی مرکزی نیرومند شدیدا دفاع می کنند بنابراین نه مایل هستند در اختلاف سلیقه های مسئولین داخلی سیاستی جز تبعیت از سیاست دولت قانونی مرکزی اتخاذ کنند و نه در شان خود می دانند که مسئولین محترم چه در دولت مرکزی و چه مقامات محلی لحظه ای چنین فکرکنند که زرتشتیان از چند خبرنگار یا بنگاه خبرگزاری بازی می خورند.
بدیهی است چون اعتبار زرتشتیان از راستگویی و درستکاری ایشان است، اگر یکی هم جز مفاهیم فوق را انتقال دهد، بدنبال مطامعی است که شنونده عاقل باید انرا رصد کند. از طرفی چون همه ما هدفمان ارتقای اعتبار و احترام جامعه ی زرتشتی است شایسته است حتی در زمانهای حساس رفتارمان بگونه ای باشد که خدای ناکرده حمل بر فرصت طلبی و چاپلوسی نشود .
دوم: گفته شد براساس تقویمی که ما زرتشتیان استفاده می کنیم امسال سال ۳۷۵۴ زرتشتی است و باید تلاش کنیم تا این موضوع برای همگان تثبیت شود و بدین صورت اشوزرتشت از لحاظ تاریخی اولین منادی یکتا پرستی در جهان باشد. این در حالی است که اکثریت پژوهشگران این وادی در جهان کلیمی هستند.
گفتنی است جلسه بعد دوره شاد و گفتگوی ماهیانه جمعه اول اردیبهشت ۱۳۹۶ می باشد .
