هفتم بهمن ماه ۱۳۸۶ آغاز فعالیت سایت برساد است. امروز ۱۶ سال از آن روزها می گذرد…
یادی از گذشته
هر چهار سال یکبار، برای جامعه زرتشتی ماه بهمن، ماه انتخابات است، انتخاباتی که معمولا در روزهای اول اسفند برگزار می شود و نماینده زرتشتیان در مجلس مشخص می شود و هر دوره نیز داستان کاملا متفاوتی دارد.
ماه بهمن سال ۱۳۸۶ نیز متفاوت بود و پر از هیجان انتخابات بود، هفتم بهمن آن سال را به خاطر ندارم، در واقع حدود یک سال بعد با آبتین تشکر نشستیم و بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که در روز هفتم بهمن فعالیت سایت برساد آغاز شده است.
سپاسگزاری از همراهان قدیم
در تمام این شانزده سال عزیزان بسیاری بوده اند که به صورت غیر مستقیم یا مستقیم با برساد همکاری کرده اند، عکس و خبر برای ما فرستاده اند، کارهای مربوط به سایت را انجام داده اند و تلاش کرده اند که برساد رسانه ی معتبری برای جامعه زرتشتی باشد. از خویشان و آشنایان و دوستان تا اساتیدی که هر کدام ستونی برای جامعه هستند، از دانش آموزانی که امروز پدر یا مادر شده اند و حتی افرادی که دیگر بین ما نیستند. کسانی که برخی از آنها از زندگی شان زده اند تا برای سایت برساد کاری را انجام دهند.
قدردانی از این افراد خیلی سخت است و هیچ گاه نیز فرصتی نبوده است که از این همراهی سپاسگزاری کنیم و حتی کمتر هم نامی از آنها برده ایم. امیدوارم شاد و تندرست و موفق باشند.
همراهان امروز
در یک سال اخیر، نیز همچنان گروهی با برساد هستند و تلاش می کنند که این رسانه باشد. سعی می کنم به چند نام شاخص اشاره کنم که واقعا برایم ارزشمند هستند، پوروچیستا رشیدی، شاهرخ قاضی گری، آرش ترکی شریف آباد، پریوش رشیدی، آناهیتا ایرانخواه، آناهیتا کشاورزیان، کامبیز رستمی و امید کاجیان.
پوروچیستا رشیدی در شیراز، شاهرخ قاضی گری در کرمان و آرش ترکی شریف آباد در شریف آباد تنها افرادی هستند که در این دو شهر و محله شریف آباد اردکان با برساد همکاری می کنند و نماینده این سایت هستند، با وجود دغدغه ها و مسئولیت های خانوادگی که بر عهده دارند اما هیچگاه برنامه ای را از دست نداده اند و در هر شرایطی آن را پوشش داده اند و متاسفانه بارها شده است که آنها عکس و خبر را به موقع فرستاده اند اما به دلیل مشغله زیاد بعد از چند روز تاخیر بارگزاری کرده ام. بسیار از آنها سپاسگزارم.
تا آنجایی که به خاطر می آورم آناهیتا ایرانخواه، پریوش رشیدی، کامبیز رستمی و امید کاجیان تنها کسانی هستند که در تهران همکاری مستمر با سایت برساد دارند و باورتان نمی شود که با گذشت ۱۶ سال اما در همین یک سال اخیر آنها با چه عکس العملی از سوی برخی از ارگان های جامعه مواجه شده اند، اما همچنان مانده اند و هر کدام بسیار ارزشمند هستند.
بسیار از آناهیتا ایرانخواه سپاسگزارم که همیشه همراهی می کند، از پریوش خانم بی نهایت سپاسگزارم که با روی گشاده قبول می کند و عکس برنامه ها را ارسال می کند، از کامبیز رستمی نمی توانم و نمی دانم چگونه باید سپاسگزاری کرد، بی نهایت نسبت به برساد مهربان و همراه است. آخرین امید سایت بدون شک کامبیز است.
اما امید کاجیان، با قاطعیت می توان گفت در این چند ماه، نوشته های امید تاثیرگذارترین و ارزشمندترین اتفاق سایت برساد بود. در میان همه عکسها و اطلاع رسانی ها، نوشته های امید تنها ستاره درخشان سایت بود و به نظرم جامعه زرتشتی باید قدردان توانایی او در نوشتن باشد. که نویسنده های ما بسیار محدود هستند.
در نهایت اما باید قدردان آناهیتا کشاورزیان بود که فداکاری او باعث شد تا بتوانیم به این گستردگی اخبار جامعه زرتشتی را در سایت برساد منعکس کنیم.
خداحافظی
خداحافظی باشد برای فرصتی دیگر.
