آتش افروزی در سپیده دم روز اورمزد از ماه فروردین، یکی از سنتهای زرتشتیان است که در آغاز سال جدید انجام می شود. زرتشتیان از دیرباز در آخرین شب سال که آن را شب وه می نامیدند، به شادی و پایکوبی می پرداختند و پیش از طلوع آفتاب به صورت همزمان بر پشت بام خانه ها به آتش افروزی می پرداختند. تا آغاز سال جدید را به صورت هماهنگ شادباش بگویند.
البته آیین آتش افروزی تنها به روشن نمودن آتش خلاصه نمی شد، در کنار هیزم، میوه و سبزه و آب نیز بر روی بام برده می شد و در کنار آتش نیز به نیایش خداوند یکتا می پرداختند. پس از تمام شدن شعله های آتش نیز بخشی از زغالهای آتش به آتشکده منتقل می شد و بدین ترتیب آتش همه خانه های زرتشتی همازور می شد و زرتشتیان نیز همزمان با طلوع خورشید در نخستین روز سال در آتشکده ها با یکدیگر ملاقات می کردند و سال جدید را شادباش می گفتند.
امروزه در برخی از محله ها و روستاهای شهر یزد این سنت در گاهشمار قدیم زرتشتیان و در برخی از محله ها و روستاها بر اساس گاهشمار جدید زرتشتیان برگزار می شود.
از جمله در محله زرتشتی نشین قاسم آباد که امروز بخشی از شهر یزد است و مدرنیته تاثیر شگرفی روی آن گذاشته است، همچنان زرتشتیان قاسم آباد به همت انجمن این محله و جوانان قاسم آبادی آیین آتش افروزی سپیده دم سال نو را برپا می دارند.
حدود ساعت ۵ صبح با پخش آهنگ و آوای اوستا توسط جوانان قاسم آبادی، زرتشتیان به صورت هماهنگ آتش می افروزند و پس از نیایش خداوند یکتا، بخشی از این آتش به آتشکده ها منتقل می شود:
