امسال برای نخستین بار دو تیم والیبال سازمان و باشگاه جوانان زرتشتی یزد و اشتاد مریم آباد، تیم مشترکی را آماده کردند که توانست مقام قهرمانی جام جان باختگان را نیز به دست بیاورد. با هومن آبیاری، از بازیکنان این تیم که داور ملی والیبال نیز می باشد به گفتگو نشستیم.

شایان ذکر است که این مصاحبه از راه دور انجام شده است و پرسشها برای هومن آبیاری فرستاده شده است و وی نیز پاسخ ها را ارسال کرده است:

لطفا به معرفی خودتان بفرمایید و از سوابق تان در والیبال به عنوان داور، مربی و بازیکن بگویید.

هومن آبیاری هستم، داور ملی والیبال سالنی، داور درجه یک والیبال ساحلی، مربی درجه سه والیبال.

دوم دبستان بودم که ورزش را با بسکتبال شروع کردم با تیم سازمان. آن موقع بسکتبال زرتشتیان در یزد حرف اول را می‌زد که امیدوارم یک زمانی در والیبال هم بتوانیم به این جایگاه برسیم.

اول راهنمایی بودم که به واسطه معلم ورزشم که از مربیان والیبال یزد بود با این رشته آشنا شدم و در سالن صدوقی یزد زیر نظر ایشان تمرینات را شروع کردم. حدود ۱۳-۱۴ سالم بود که برای اولین بار در تمرین های تیم سازمان و باشگاه جوانان زرتشتی یزد(BJZ) شرکت کردم و دو-سه سال طول کشید تا بالاخره در ۱۶ سالگی در تیم پذیرفته شدم و به عنوان بازیکن این تیم در جام جان باختگان شرکت کردم.

مثل بقیه دوستان در آن سال ها که خیلی درس و کنکور مهم بود من هم ورزش و موسیقی را برای دو سال تا اتمام کنکور کنار گذاشتم. بلافاصله بعد از کنکور والیبالم را دوباره شروع کردم ولی هفته اول دانشگاه بود که بر اثر سانحه رانندگی دستم آسیب دید و نتوانستم به بازی ادامه بدهم تو این دوران بود که به واسطه علاقه زیاد به والیبال، به داوری روی آوردم و سال ۱۳۹۰-۹۱ بود که درجه سه داوری را در یزد گرفتم. تا سه سال در مسابقات استان فقط داور خط بودم، چون آن موقع خیلی سخت بود جا افتادن بین داوران با تجربه. ولی خدا را شکر با تلاش زیاد توانستم کم کم خودمو اثبات کنم. تجربه های تلخ و شیرین زیادی داشتم اما قشنگترینش کلاس ملی ۱۴۰۱ بود که سه روز بعد از اتمام خدمت سربازیم شرکت کردم و با وجود اینکه آمادگی کاملی نداشتم در میان نمایندگان استان ها توانستم نفر دوم بشوم و یک ماه بعد اولین قضاوتم را در لیگ دسته دو باشگاه های کشور به عنوان داور اعزامی فدراسیون انجام بدهم و خدا را شکر به خاطر رضایت ناظرها از عملکردم، موارد ادامه دار بود البته هنوز ابتدای راه هستمس.

مربیگری را هم پس از گرفتن درجه مربیگری با تیم پایه شهداب شروع کردم و حدود شش ماه کار کردم ولی چون داوریم را تحت تاثیر قرار داد تصمیم گرفتم فقط در جامعه خودمان ادامه بدهم و چند سالی به همراه فرزاد آتش بند روی تیم های پایه کار کردم.

زمانی شما را بیشتر در کسوت داور می دیدیم، اما مدتی است که هم به عنوان داور و هم بازیکن فعال هستید، دلیل آن چیست؟

کلا تخصص اصلی من در والیبال، داوری است اما ترجیح می دهم در جامعه خودمان بیشتر بازیکن و مربی باشم تا داور.

تیم سازمان و باشگاه جوانان زرتشتی یزد، توانست به قهرمانی جام جان باختگان دست یابد؟ به خاطر بازیکنان باتجربه به موفقیت رسیدید یا به دلیل بها دادن به نیروی جوان؟

در قهرمانی امسال هم نیروی جوانی دخیل بود هم تجربه بزرگترها. خدا را شکر بازیکنان خوب و از همه مهمتر خوش اخلاقی داشتیم که گوش به حرف بزرگترها دادند و نتیجه را هم دیدند. امیدوارم تک تک بازیکنان زرتشتی همواره موفق باشند.

البته من به جام جان باختگان بیشتر به چشم دورهمی و دوستی نگاه می کنم تا رقابت.

به نظر می رسید که امسال سازمان و باشگاه و اشتاد مریم آباد به صورت مشترک در جام شرکت کرده بودند، چگونه این تفاهم به دست آمد؟

سازمان و اشتاد تعدادی از بازیکنان اصلی شان را به خاطر زمانبندی نامناسب جام و مسائل کاری و مرخصی و… نداشتند و چون قبلش دو تیم با هم تمرین کرده بودند، پیشنهاد همکاری مطرح شد که با لطف بزرگ‌ترهای سازمان و باشگاه جوانان زرتشتی و باشگاه اشتاد مریم آباد این مهم صورت گرفت.

تنها پنج تیم والیبال آقایان در جام جان باختگان حضور داشتند که در این میان سازمان و باشگاه دو تیم داشت، یعنی در واقع ۴ تیم در جام حضور داشتند، از سوی دیگر در بین همه رشته های جام، تنها رشته ای که رده نونهالان و نوجوانان نداشت، والیبال بود. چرا والیبال دارد از رونق می افتد؟

در حقیقت به دلیل کاهش جمعیت طبیعی است که همه چیز کم کم از رونق بیافتد.

البته والیبال در یزد از ورزش های پر طرفدار هست و امسال هم استان یزد سه تیم در لیگ برتر والیبال کشور داشت که شهداب یزد در شهریورماه میزبان جام باشگاه های آسیا نیز هست.

تیم نونهالان هم داشتیم در یزد و کوچه بیوک که لازم است از زحمات همه دست اندرکاران این تیم آینده دار قدردانی کرد، اما در جام شرکت نکردند.

سازمان و باشگاه جوانان زرتشتی نیز آکادمی در رشته های والیبال و بسکتبال در تابستان داشت که اگر جوان ها بیایند این برنامه را در کل سال خواهند داشت البته خدا را شکر ما در یزد سالن یگانگی را داریم که یکی از با کیفیت‌ترین سالن های یزد است و حیف است وقتی همه چیز آماده است بچه ها نیایند و استفاده نکنند.

تمرینات تیم والیبال سازمان هم قرار است مهرماه با مربی دوباره از سر گرفته شود و با توجه به اینکه تمرکز تیم بر روی جوانان هست به نظرم تمام شرایط آماده شده و بهترین فرصت برای جوان هایی هست که میخواهند این رشته را دنبال کنند و هر کسی دوست داشته باشه می‌توداند بیاید و از فرصت به وجود آمده بهره لازم رو ببر.

اگر بازیکنان بالای ۳۵ سال را از مسابقات والیبال کنار بگذاریم، آیا جام های والیبال به حد نصاب می رسد؟

به نظرم بهتر است هیچ رده سنی حذف نشود.

ولی اگر بالای ۳۵ سال حذف بشوند جام جذابیتش را از دست می دهد.

چرا دیدار شما در مقابل امید زرتشتیان برگزار نشد؟ این سخت گیری طبیعی بود؟ آیا نمونه مشابهی از این تصمیم را در مسابقات دیگر و سال های گذشته و جام های مشابه شاهد بوده ایم؟ یا در واقع اعمال فشار تیم شما بود که هم به عنوان داور و هم بازیکن در جام حاضر بودید و رابطه بهتری با برگزارکنندگان داشتید؟

در مورد آن بازی، من در دو سال اخیر بیش از هفت دوره  مسابقات قهرمانی کشور یا داور اعزامی بودم یا در یزد سوت زدم و همچنین لیگ های داخل استان و… از نظر قوانین داوری کار داور درست بود. حتی حدود بیست دقیقه هم بیش از حد صبر کرد و سرعتی زن اصلی ما هم  آقای مهرنام شهریاری چند دقیقه دیرتر آمد و به داخل زمین راه ندادند که آن هم درست بود. من در پاسخ سوال قبلی گفتم بازی کردن را به داوری در جامعه خودمان ترجیح می دهم دلیل اصلی آن، پاسخ موارد مشابه همین هست. چون بازیکنان ما آگاهی و درک درستی از قوانین ندارند و نسل امروز هم متاسفانه یاد نگرفتند احترام چیست حتی داور درجه دار ما که سالی یک بار فقط در بازی های خودمان به کار گرفته می‌شود اظهار نظر نادرست انجام می‌دهد که باعث تنش در بین تیم ها و داورها می‌شود و… باعث دلسردی است.

قبلا موارد مشابه هم در جام وهمن داشتیم که بازیکن دیر آمده و راه ندادند که قبول کرده و لباس هم نشده و این بحث ها پیش نیامده بود.

کانون دانشجویان زرتشتی از نحوه برخورد گروهی از ورزشکاران و تماشاچیان با برگزارکنندگان جام جان باختگان گله دارد و آن را مناسب نمی داند، به نظر شما چرا این موضع گیری منفی نسبت به کانون شکل گرفته است و راهکار آن چیست؟

در رابطه با موضع گیری منفی که می‌فرمایید نسبت به کانون شکل گرفته من زیاد در جریان نیستم اگر واضح تر بفرمایید دقیقا منظور چیست تا جواب بدهم.

کدام یک از بازیکنان جوان یا نوجوانی که امسال در جام جان باختگان حضور داشتند، در رشته والیبال می توانند پیشرفت خوبی داشته باشند؟

من در رابطه با بازیکنان آینده دار متاسفانه از اسم بردن و حمایت کردن پشیمان شدم اما امسال سروش نجمی در بازیها خوب بود و خیلی بهتر می توانست ظاهر شود.

به طور کلی شایان شش برادران، سروش نجمی، آراد مالی، آرمان ساسانی به اضافه عزیزانی که در جام وهمن قبل معرفی شدند.

البته تمام جوانانمان خوب هستند فقط اولویت اول اخلاق و بعد تلاش را نباید فراموش کنند.

در مورد بهسازی زمین والیبال که امسال انجام شد، بگویید، آیا مناسب بود؟

در رابطه با زمین نباید همت دوستان را در کانون را نادیده گرفت دمشون گرم اما این زمین مناسب بازی نیست و بدتر از همه نور اصلأ مناسب نبود.