آرش ضیاتبری، ماهنامه اشا- سروش ایزد و مهر ماه سال ۱۳۰۳ خورشیدی آتشکده جدید زرتشتیان کرمان، در همین مکان فعلی، پذیرای نیایشگران زرتشتی گردید.
همگی می دانیم که آتشکده ها محلی برای ستایش و نیایش اهورامزدا و سپاسداری از نعمت های یگانه دانای بزرگ هستی بخش و علاوه بر آن محلی برای دیدار و همازوری پیروان این آیین اهورایی است.
حدود یکصد و پنجاه سال پیش آخرین محله زرتشتیان کرمان شکل گرفت. این محله بیرون از حصار و دروازه شهر و در زمین هایی معروف به اراضی وکیل الملک احداث شد.
محدوده آن از میدان مشتاق و از خیابان زریسف تا چهارراه اول و بعد سمت چپ تا ورودی خیابان دادبین و از خیابان دادبین تا نزدیک نیایشگاه شاه ورهرام ایزد و از قبل از نیایشگاه تا میدان مشتاق ادامه داشت.
در سال ۱۲۴۰ خورشیدی محل فعلی آتشکده کرمان، عمارت و باغ شخصی وکیل الملک و از املاک ایشان بود. زمانیکه روانشاد مانکجی هاتریا برای بار دوم به کرمان آمد، مدتی در این باغ مهمان او بود اما فکر نمی کرد که این مکان ۶۰ سال بعد به آتشکده تبدیل شود. زمانیکه زرتشتیان زمین های این منطقه را خریداری کردند و آخرین محله زرتشتیان کرمان به وجود آمد، آتشکده محله شهر که در زمان صفویه ساخته شده بود و در اوایل قاجاریه توسط مانکجی هاتریا بازسازی گردید، تنها آتش ورهرام شهر کرمان را در خود فروزان داشت.
در اواخر همان دوران، آتش ورهرام به روستای موبد نشین قناتغستان منتقل شده بود و زرتشتیان کرمان از آتشکده محله دولتخانه استفاده می کردند. چند سال پس از ساخت مدرسه ملی زرتشتیان(ایرانشهر)، ستاره خانم ورثه وکیل الملک، باغ او را به دو نفر زرتشتی فروخت و دینیار رستم و رستم فرخ مالک این باغ شدند. در همان دوران تجارت بین هندوستان و ایران رونق گرفته بود و عده ای از تاجران زرتشتی در این زمینه فعالیت داشتند. شهر یزد و کرمان و بم و زاهدان نیز در مسیر تجارت قرار گرفته بودند و تاجری به نام جمشید خدارحم نرسی آبادی پیوسته در این مسیر تردد می کرد. این تاجر و دهشمند زرتشتی تصمیم گرفته بود تا در شهرهای زرتشتی نشین مسیر تجارت، پذیرشگاهی بسازد تا خود و دیگر همکیشان از این محل برای اقامت و استراحت استفاده کنند.
ابتدا پذیرشگاه زاهدان را ساخت و سپس در کرمان نصف این باغ را که در محله زرتشتیان قرار داشت خریداری کرد اما به دلیل اینکه قنات آب از نیمه دیگر باغ که سهم دینیار موبد رستم مرزبان قناتغستانی که به رحمت خدا رفته بود، عبور می کرد، با مروارید و شیرین، خواهران دینیار صحبت نمود تا نیمه دیگر باغ را هم خریداری کند و خواهران دینیار که تنها ورثه او بودند موافقت کردند که نیمه دیگر باغ را اهدا کنند به این شرط که در سهم برادرشان آتشکده ساخته شود و آتش ورهرام کرمان به این مکان منتقل گردد.
بنابراین با موافقت جمشید خدارحم این اتفاق خوب افتاد و در قسمت بالا پذیرشگاه و در قسمت پایین، آتشکده زرتشتیان کرمان به نام دینیار موبد رستم مرزبان ساخته شد و این سه بزرگوار، مروارید و شیرین و جمشید خدارحم نرسی آبادی کل شش دانگ این مجموعه را به زرتشتیان کرمان تقدیم کردند و با هماهنگی ۵ موبد کرمانی و قناتغستانی به نام های موبد بهرام اسفندیار آریایی، موبدموبد نوشیروان جهانگیر اشیدری، موبد گشتاسب جهانبخش، موبد بهمن جهانبخش و موبد اردشیر سهراب، آتش ورهرام زرتشتیان کرمان از آتشکده قناتغستان به آتشکده جدید کرمان منتقل و در روز سروش ایزد و مهر ماه سال ۱۳۰۳ خورشیدی در این مکان تخت نشین شد. روانشان شاد و یادشان گرامی باد.
