عکس از نگین اردشیری – آیین پرسه روانشاد فرشاد سلامتی، هموند انجمن زرتشتیان تهران، نویسنده و ورزشکار زرتشتی، آدینه ۷ دی ماه ۱۴۰۳ در سالن های ایرج و خسروی برگزار شد.
این مراسم با اوستاخوانی موبد فرهنگ ضیاتبری، سخنرانی موبد پدرام سروش پور و باشندگی گروه پرشماری از زرتشتیان انجام شد.
همچنین چکیده ای زندگی نامه روانشاد سلامتی نیز در این مراسم خوانده شد که بدین ترتیب است:
روانشاد فرشاد سلامتی فرزند دولت و مرزبان سلامتی در اورمزد و فروردین ماه ۱۳۵۴ خورشیدی دیده به جهان گشود. فرشاد تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان ماندگار فیروز بهرام ادامه داد. روانشاد سپس به دانشگاه راه یافت و در رشته کارشناسی زمینشناسی، تحصیل کرد و دانش آموخته شد.
روانشاد فرشاد سلامتی، پساز فارغ التحصیلی، در زمینهی تحصیلی خود، در چند شرکت خارجی مشغول به کار شد.
او علاوه بر کار و تحصیل، یک ورزشکار حرفه ای بود و در رشته دفاع شخصی از مجموعه هنرهای رزمی، دارنده کمربند مشکی بود. فرشاد داور بینالمللی ورزشهای رزمی بود و چندین پیکار بین المللی رو هم داوری کرده بود.
روانشاد فرشاد سلامتی در آبان سال ۱۳۸۷ با شیرین مزداپور پیوند زناشویی بست و دو فرزند به نامهای مروارید و فیروزه از آن روانشاد به یادگار مانده است.
فرشاد سلامتی در سال ۱۴۰۱ به بیماری سرطان مغز استخوان مبتلا شد و دو سال با شجاعت و بدون هیچ نشانه ای از تسلیم، با جراحی های متعدد و درد، دستوپنجه نرم کرد.
یک نشانه خیلی روشن از این شجاعت و ایستادگی آموزنده همین یک نکته که در همان سالی که بیماری وی تشخیص داده شد، فرشاد به عضویت انجمن زرتشتیان تهران درآمد و با سخت کوشی به وظایف اجتماعی خود عمل می کرد. تا جایی که در هفته های آخر، بیماری دیگر اجازه نداد تا فرشاد در نشست های هیات مدیره شرکت کند.
یک نشانه دیگه از شجاعت و ایستادگی فرشاد اینکه او در همان سال ۱۴۰۱ پذیرفته کارشناسی ارشد رشته زمینشناسی دانشگاه تهران با رتبه دو شد؛ اما شوربختانه هیچگاه نتونست تحصیل خود در این مقطع رو به پایان برساند.
روانشاد فرشاد سلامتی نویسنده و پژوهشگر نیز بود و کتابهای وی عبارتند از کتاب تخصصی پیک و پیکرانی در حوزه صنعت نفت، کاربافی در حوزه پوشاک و نساجی و دو کتاب دیگر که با دکتر کتایون مزداپور، شیرین مزداپور و دکتر آذر مزداپور در حال نگارش بودند که به پایان نرسید.
سرانجام پس از یک مبارزه طولانی، روانشاد فرشاد سلامتی در روز یکشنبه دوم دیماه ۱۴۰۳ در بیمارستان ایرانشهر تهران به سرای نور شتافت.
یاد فرشاد دوست داشتنی ما ماندگار و روانش شاد و گروثمان نشین باد.
بابک بهی
تاریخ : ۹ - دی - ۱۴۰۳بافرشادتوی فیروزبهرام همکلاس بودم بعادت همیشگی ته کلاس می نشستیم خوب حرف می زدوزبان روان و شیوایی داشت ،ورزشهای رزمی رادوست داشت و فیلمهای کمیاب رزمی زیادمی دیدووقتی داستان فیلم را تعریف می کردخیال می کردی سرصحنه ای ،عشق راکی وارنولدو بوروس لی بودوعین فردوسی پور فیلم را گزارش می کرد،گاهی با دوچرخه مدرسه می آمدو….
انگارهمین دیروزبود ،جایش سبز است .