عکس و گزارش از آرش ترکی شریف آباد – ساعتی پس از غیزل چینی در محوطه اطراف زیارتگاه پیرهریشت، مانند  هر سال آش خیراتی که از دهش یکی از خیراندیشان مهیا گردیده است در بین همکیشان توزیع می گردد.

پس از زیارت پای پیر و فرارسیدن ظهرهنگام نوبت به مراسم چوب زنی می رسد. مراسم با دف زنی بانوان شریف آبادی و فریاد هابیرو هابیرو شاباش شاباش همکیشان شروع می شود. همکیشان از این خیله (به هر یک از ساختمانهای موجود در پیرهریشت که از دهش یکی از خیراندیشان در سالیان دور و در دهه های گذشته ساخته شده است در اصطلاح خیله، Kheyleh گفته می شود. ) به خیله دیگر رفته و خانم بهدخت کاموسی دف زنان و به دنبال وی خانم ها کشور و خورشیدبانو کاووسی که فریاد هابیرو هابیرو شاباش شاباش سر می دهند و آقای داریوش کاموسی(مسئول مراسم چوب زنی) در راس  همکیشان قرار دارند.

همکیشان وارد یکی از خیله ها شده گروهی از جوانان، بهدینی را که باید مراسم چوب زنی در مورد وی انجام شود را بر سر دست کرده و مامور چوب زدن(آقای داریوش کاموسی) سه ضربه بر وی(به نشانه شگون خوبی و خوشی و تندرستی) می زند. شایان ذکر است تا پیش از این روانشاد خدایار اردشیر مندگاری مسئولیت چوب زنی را برعهده داشتند.

و اما فلسفه مراسم چوب زنی: زوجهای جوان و تازه عروس و داماد و همچنین به مناسبت اولین قدم نو رسیده برای عروس و داماد، بهدینانی که برای اولین بار در مراسم غیزل چینی شرکت کرده و دست به غیزل می زنند و همچنین جوانانی که در مسابقات مهم علمی و دانشگاهی مقام ممتاز را به دست آورده اند. پس از پایان مراسم چوب زنی تمامی همکیشان در سالن بزرگ  پیرهریشت گردهم آمده و مجری برنامه(آقای داریوش کاموسی) ضمن خیرمقدم به تمامی همکیشان اسامی تمام بهدینانی که گوسفند نذر کرده اند و خیر اندیشانی که در برگزاری هیرومبای امسال کمک نقدی و غیرنقدی  نموده اند را بیان نموده مانند رسم هر سال با شربت و شیرینی از باشندگان پذیرایی به عمل می آید. مراسم با آوای خوش بانوان زرتشتی(که بوی سنت و قدمت را می دهد) و جشن و پایکوبی پایان می پذیرد.

ساعتی بعد طبق سالیان گذشته همکیشان برای دریافت نان و ترشی خیراتی به خیله هیرومبا رفته پس از پخش ناهار(کلیه Kalieh، کلیه در اصطلاح به نوعی خوراک سنتی زرتشتی گفته می شود که از ترکیب گوشت، شش پخته، دل و جگر چرخ کرده گوسفند به همراه سیب زمینی و پیاز با ادویه جات فراوان حاصل می گردد) توسط مردان هیرومبایی و صرف ناهار که به همت و تلاش شبانه روزی مردان و زنان هیرومبایی تهیه شده است و رخصت گرفتن از پای پیر همکیشان به سوی شریف آباد روانه می شوند تا همانند آداب و سنن پیشنیان و نیاکان خود آتش هیرومبای دیگری را در آتشکده شریف آباد بیفروزانند.