گروه‌بندی شهرها در اوستا خوانی مربوط به مرحله مقدماتی و برای عدالت بیشتر است.

رده از برخوانی به چهار بخش تقسیم شده است.

فهرستی از اساتید راهنما به‌همراه حوزه‌های موضوعی تخصصی آن‌ها در اختیار شرکت‌کنندگان قرار می‌گیرد.

از ابزارهای آنلاین برای ارتباط با شرکت‌کنندگان خارج از کشور  بهره‌ خواهیم برد.

اپلیکیشنی شامل خوانش گاتها با آوای داوران مختلف در دسترس است.

برساد، امید کاجیان _ همزمان با آغاز نام‌نویسی همایش مانتره از ۲۰ تا ۲۶ اردیبهشت ماه، با پگاه بزرگ چمی هماهنگ کننده این دوره مانتره به گفتگو پرداختیم. بخش نخست این گفتگو درباره رویداد مانترک را پیش‌تر منتشر کردیم. در بخش دوم گفتگو از بزرگ‌چمی پیرامون اوستاخوانی و گاتاشناسی این همایش که قرار است از ۱۰ تا ۱۲ شهریورماه در مارکار تهرانپارس برگزار شود سوال کردیم.

 

 

*در بخش اوستا خوانی چرا شهرها را گروه بندی کردید دلیل این کار چه بوده است؟

در بخش اوستاخوانی، گروه‌بندی شهرها صرفاً مربوط به مرحله مقدماتی است. این تقسیم‌بندی با هدف ایجاد عدالت بیشتر میان شرکت‌کنندگان انجام شده، چراکه داوران هر شهر متفاوت هستند و ممکن است سطح داوری در هر شهر کمی متفاوت باشد. بنابراین، برای هر گروه-شهر یک حدنصاب امتیاز و تعداد مشخص در نظر گرفته می‌شود. اگر در یک گروه-شهر تعداد شرکت‌کنندگان به حد نصاب نرسد، شرکت‌کنندگان آن شهر به نزدیک‌ترین گروه موجود منتقل می‌شوند و نحوه شرکت‌شان در مرحله مقدماتی به‌صورت جداگانه اعلام خواهد شد.

 

*بخش اوستاخوانی چه تفاوت هایی با دوره های پیشین دارد یا از بعد آیین نامه ای چه تغییراتی کرده است؟

امسال در رده‌ی سنی ازبرخوانی زیر ۱۰ سال، به‌منظور ایجاد انگیزه بیشتر میان شرکت‌کنندگان، یک نوآوری صورت گرفته است. شرکت‌کنندگان این رده به دو گروه تقسیم شده‌اند:

افرادی که کمتر از ۶ بند ازبر دارند.

افرادی که بیش از ۶ بند ازبر هستند.

برای گروه دوم، محتوای آموزشی مرتبط با معانی گاتاها در نظر گرفته شده است تا درک عمیق‌تری از سرودهای اندیشه برانگیز برایشان فراهم شود. البته روند کلی برگزاری برای هر دو گروه یکسان است و این تقسیم‌بندی صرفاً جهت تشویق و ترغیب بیشتر صورت گرفته است.

به‌جز این مورد، ساختار کلی برگزاری این بخش تغییر خاصی نداشته، اما تلاش می‌شود نوآوری‌های بیشتری در آینده اطلاع‌رسانی و اجرا شود.

*در رده‌های سنی مختلف برای ازبرخوانی،  تفاوت‌هایی در معیارهای داوری و ارزیابی وجود دارد؟

رده‌های ازبرخوانی به چهار بخش تقسیم می‌شوند:

زیر ۱۰ سال (غیررقابتی و تشویقی)

۱۰ تا ۱۸ سال

بالای ۱۸ سال

ازبرخوانی گروهی

در دو رده‌ی سنی ۱۰ تا ۱۸ سال و بالای ۱۸ سال، معیارهای داوری مشابه‌اند، اما تفاوت در نوع پرسش‌هاست. برای رده‌ی ۱۰ تا ۱۸ سال، پرسش‌ها به‌صورت معنی واژه‌به‌واژه به همراه شماره‌ی بند هستند، در حالی‌که در رده‌ی بالای ۱۸ سال، تنها معنی واژه‌به‌واژه پرسیده می‌شود.

ازبرخوانی گروهی نیز با ساختار متفاوتی برگزار می‌شود؛ شرکت‌کنندگان به‌صورت دو نفره بندهایی از بخش‌های گاهان را از بر می‌کنند. معیار داوری در این رده نیز مشابه دیگر رده‌هاست و پرسش‌ها از نوع معنی واژه‌به‌واژه خواهد بود.

 

*بخش گاتاشناسی به دو محور پروژه‌محور و پژوهش‌محور تقسیم شده است. تفاوت‌های اصلی بین این دو رویکرد چیست و چگونه شرکت‌کنندگان را در انتخاب مسیر مناسب راهنمایی می‌کنید؟

در بخش گاتاشناسی، دو مسیر برای شرکت‌کنندگان فراهم شده است، پروژه‌محور رای رده‌های سنی ۱۳ تا ۱۸ و بالای ۱۸ سال طراحی شده و برای کسانی‌ست که در مسیر یادگیری پژوهش و نوشتار هستند. در این مسیر، شرکت‌کنندگان با راهنمایی اساتید مجرب در چند مرحله ساختار نوشتار خود را شکل می‌دهند. این بخش رقابتی است و شرکت‌کنندگان می‌توانند از میان موضوعات آزاد یا گاهانی، موضوع خود را انتخاب کنند.

بخش پژوهش‌محور برای افراد بالای ۱۸ سال که تجربه نگارش دارند و بدون نیاز به راهنما، نوشتار خود را آماده می‌کنند است. این مسیر غیررقابتی است.

*در بخش پروژه‌محور، شرکت‌کنندگان با اساتید راهنما همکاری می‌کنند. فرآیند انتخاب و همکاری با این اساتید چگونه است و چه معیارهایی برای انتخاب آن‌ها در نظر گرفته می‌شود؟

در زمان نام‌نویسی، فهرستی از اساتید راهنما به‌همراه حوزه‌های موضوعی تخصصی آن‌ها در اختیار شرکت‌کنندگان قرار می‌گیرد. هر فرد می‌تواند براساس علاقه خود، استاد راهنمای مورد نظر را انتخاب کرده و طی جلسات گوناگون، نگارش نوشتارش را مرحله‌به‌مرحله با همراهی ایشان پیش ببرد.

*در آیین‌نامه اشاره شده است که اگر موضوع نوشتار با موضوع محور مانتره یکسان باشد، امتیاز اضافی تعلق می‌گیرد. این موضوع محور چیست و چگونه به شرکت‌کنندگان اعلام می‌شود؟

موضوع محور مانتره امسال که به تازگی اعلام شده است، “پرورش شایستگان برای جایگا‌ه‌ها در جامعه زرتشتی” با رویکردهای گسترش دغدغه مندی افراد جامعه، انتقال دانش و تجربه به نسل جوان، راهبری جامعه و نقش پذیری افراد دلسوز است.

امسال در همایش مانتره، موضوع‌محور از دل گفت‌وگوهای متعددی از اعضای جامعه طی نظرسنجی‌های مختلفی انتخاب شد. موضوعی که شاید در نگاه نخست ساده به نظر برسد، اما در بطن خود، عمق و اهمیت زیادی دارد.

این انتخاب یعنی نگاهی رو به آینده؛ به این‌که چگونه می‌توان نسل بعدی را برای پذیرفتن مسئولیت‌ها و ایفای نقش‌های کلیدی در جامعه آماده کرد. منظور از «شایستگان»، صرفاً افراد بی‌نقص یا کامل نیست، بلکه کسانی هستند که در مسیر رشد، یادگیری، تجربه‌اندوزی و مسئولیت‌پذیری قرار می‌گیرند؛ کسانی که دل می‌سوزانند، مشارکت می‌کنند و کم‌کم توانایی و شایستگی لازم برای اثرگذاری را پیدا می‌کنند.

وقتی بزرگان با صبر، علاقه و احترام، تجربه‌های خود را منتقل می‌کنند، نسل بعدی دلگرم می‌شود و انگیزه پیدا می‌کند که ادامه‌دهنده‌ی راه باشد و اگر این فرآیند شکل نگیرد، جای خالی افرادی که می‌توانستند مؤثر باشند، اما برایشان بستر مناسب فراهم نشده بود خالی است.

در این مسیر، نمی‌توان از یاد بزرگان اثرگذاری چون روانشادان موبد مهربان فیروزگری، موبد کورش نیکنام، خانم شهناز شهزادی و دیگر تاثیرگذاران جامعه گذشت؛ کسانی که با دل‌سپردگی و دلسوزی برای آینده‌مان تلاش کردند. امروز جای خالی‌شان حس می‌شود و اگر از پرورش شایستگان می‌گوییم، بی‌تردید ادامه‌ی راهی‌ست که آنان با عشق آغاز کردند.

این موضوع یادآور آن است که یک جامعه صرفاً با چند مسئول پیش نمی‌رود؛ بلکه با مشارکت و درگیر شدن افراد در سنین و توانایی‌های گوناگون است که پویایی و رشد پیدا می‌کند. مانتره امسال می‌کوشد توانایی های افراد را شناسایی کند، پرورش دهد و در مسیر ایفای نقش‌های آینده قرار دهد.

شاید دیدگاه‌های مختلفی درباره این موضوع وجود داشته باشد، اما آن‌چه در اینجا گفته شد، دیدگاه و باور قلبی من، به‌عنوان عضوی کوچک از این جامعه است.

در بخش گاتاشناسی نیز اگر کسی بخواهد درباره این موضوع، نوشتاری تهیه کند و دیدگاهش را ارائه دهد، برایش امتیاز ویژه‌ای در نظر گرفته‌ایم؛ زیرا باور داریم این تنها یک دغدغه اجرایی نیست، بلکه مسأله‌ای فرهنگی، اجتماعی و حتی دینی است که نیازمند اندیشه و مشارکت همگانی است؛ این‌که چگونه هر یک از ما، در هر مرحله‌ای از زندگی، ‌بتوانیم خویشکاری دربرابر جامعه مان داشته باشیم.

*در بخش پژوهش‌محور که به‌صورت غیررقابتی برگزار می‌شود، چه معیارهایی برای ارزیابی و پذیرش آثار وجود دارد و چگونه کیفیت پژوهش‌ها تضمین می‌شود؟

در این بخش، آثار توسط داوران ارزیابی می‌شوند و تنها نوشتارهایی که حدنصاب لازم نمره را کسب کنند، در همایش پایانی ارائه خواهند شد. اگرچه این بخش غیررقابتی‌ست، اما کیفیت علمی آثار با دقت بررسی می‌شود و انتظار سطح بالایی از پژوهش می‌رود.

 

*آیا برنامه‌ای برای انتشار یا ارائه عمومی پژوهش‌های برتر در نظر گرفته شده است تا نتایج تحقیقات به جامعه زرتشتی و علاقه‌مندان معرفی شود؟

بله، نوشتارهایی که به مرحله پایانی راه پیدا کنند، در روزهای همایش فرصت ارائه خواهند داشت. این ارائه‌ها بستری برای معرفی نتایج پژوهش‌ها به جامعه زرتشتی و علاقه‌مندان فراهم می‌کنند.

 

*با توجه به برگزاری سی‌ودومین دوره همایش مانتره، به چه تغییرات و بهبودهایی در مقایسه با دوره‌های گذشته می‌توانید اشاره کنید ؟

ما هنوز در آغاز مسیر مانتره امسال هستیم، اما تلاش کرده‌ایم تا از تجربه‌ی سال‌های گذشته درس بگیریم و با همراهی دوستانم در کانون دانشجویان زرتشتی، مانتره‌ای متفاوت و به‌یادماندنی رقم بزنیم.

برای مثال، امسال مسابقه‌ای تحت عنوان «مسابقه‌ی هیجانی» طراحی شده که اهداف متنوعی چون آشنایی با زندگینامه روانشاد موبد مهربان فیروزگری، تشویق به آموختن دین‌دبیره، درک مفاهیم دینی و معانی گاتاها و آشنایی با زبان دری را دنبال می‌کند.

همچنین، فعالیت‌ها و چالش‌های دیگری نیز در دست اجراست که به‌زودی اطلاع‌رسانی خواهند شد.

 

*آیا در نظر دارید از فناوری‌هایی مانند پلتفرم‌های آنلاین یا اپلیکیشن‌های آموزشی، برای ارتقای تجربه شرکت‌کنندگان استفاده کنید؟

ما از پلتفرم‌های آنلاین برای برگزاری کلاس‌های اوستاخوانی، گاتاشناسی و مانترَک استفاده می‌کنیم، همچنین اپلیکیشنی شامل خوانش گاتها با آوای داوران مختلف در دسترس است. در طول همایش نیز از ابزارهای آنلاین برای ارتباط با شرکت‌کنندگان خارج از کشور  بهره‌ خواهیم برد.

 

*چه اقداماتی برای مستندسازی و حفظ آثار و پژوهش‌های ارائه‌شده در همایش انجام می‌شود ؟

پژوهش‌های ارائه‌شده در همایش مانتره همگی به‌صورت منظم آرشیو شده‌اند و هر سال در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرند. در سال‌های گذشته، این آثار ابتدا روی سی‌دی و بعدها روی فلش ارائه می‌شدند. با این حال، به دنبال راه‌هایی هستیم تا مستندسازی دقیق‌تر و پایدارتری برای این آثار داشته باشیم و در حال فکر کردن به شیوه‌هایی هستیم که بتوانند حفظ و دسترسی به این پژوهش‌ها را در آینده بهتر تضمین کنند.