بخشی از کیفیت مسابقات ورزشی به امکانات رفاهی است که برای ورزشکاران در نظر گرفته می شود.

محل اسکان ورزشکاران، کمتر از کیفیت زمین ورزشی، جوایز مسابقات، یا سطح داوری نیست. ورزشکار حداقل ۸ ساعت از شبانه روز را قرار است در محلی استراحت کند و آرامش داشته باشد تا برای مسابقات آماده باشد.

محل اسکان ورزشکاران که ما اصطلاحا آن را خوابگاه می نامیم، نیازمند امکانات مناسبی برای استراحت ورزشکاران است، که اولین و ساده ترین آن اتاق هایی تمیز، مجهز به سیستم روشنایی و سیستم تهویه وسرمایش مناسب، دارای فرش یا قالی، تختخواب همراه با تشک، متکا و ملحفه تمیز می باشد. کل مجموعه نیز حداقل نیازمند آشپزخانه، سرویس بهداشتی و حمام با آب گرم می باشد.

این امکانات، موارد فوق العاده لوکسی به حساب نمی آیند و نیاز اولیه یک ورزشکار را تامین می کند. چرا خوابگاه ما باید در حد یک کلاس درس که داخل آن دو عدد موکت پهن شده است و کنار آن چند تشک ابری نازک قرار گرفته است، تنزل پیدا کند؟ چرا باید به جایی برسیم که داشتن متکا برایمان یک امتیاز حساب شود؟

اهمیت دادن به خوابگاه، اهمیت دادن به ورزشکاران و اهمیت دادن به خودمان است.