پاسخ های موبد پدرام سروش پور، به پرسشهای چالشی

در آستانه انتخابات انجمن زرتشتیان تهران، سایت برساد از کاندیداهای این انتخابات دعوت کرده است که به پرسشهای چالشی این سایت پاسخ دهند. موبد پدرام سروش پور، نهمین نامزدی است که به پرسشهای این چالش پاسخ داده است:

پنج پرسش به صورت تصادفی برای این کاندیدا ارسال شده است و از وی خواسته شده تا به ۲ یا ۵ پرسش پاسخ بدهد.

موبد پدرام سروش پور به دو پرسش پاسخ داد که می توانید آن را در ادامه مطلب بخوانید:

۲- چه راهکاری برای داشتن یک پذیرشگاه مناسب در تهران دارید؟

متاسفانه مدت زمانی است که جامعه زرتشتی و انجمن‌های زرتشتی با آبادانی و ساخت و سازهای ماندگار فاصله گرفته‌اند. پرسش اینجاست که چگونه کیخسرو شاهرخ با یک فراخوان، بودجه اتمام آتشکده تهران را فراهم می‌کرد و زرتشتیان آن دوره بناهای ماندگاری از جمله مجموعه تالار خسروی، ایرج، مارکار تهرانپارس و مدارس ماندگاری نظیر فیروزبهرام، انوشیروان و… را در کارنامه خود دارند. این تصور که زرتشتیان آن زمان متملک بوده‌اند و الان نه چندان پذیرفتنی است در مقابل من تصور می‌کنم انجمن زرتشتیان تهران جایگاه کانونی خود را به عنوان اساس اعتماد و جذب سرمایه‌های زرتشتی در جهت توسعه و آبادانی به نام جامعه زرتشتی از دست داده است.
پذیرشگاه پارسایی به خیراندیشی دکتر پارسایی از خیرین به نام زرتشتی وقف انجمن زرتشتیان تهران شده است که به صورت طبیعی ساختمان قدیمی و فرسوده شده دیگر قابل استفاده نیست. اما زمین وسیع این پذیرشگاه در بهترین نقطه مرکز زرتشتی نشین تهران، ارزشی فوق‌العاده دارد.
با توجه به وضعیت نقدینگی فعلی انجمن زرتشتیان تهران اولین پیشنهاد طبیعتا جذب خیراندیش زرتشتی برای بازسازی همین پذیرشگاه است. البته اگر بررسی شود شاید ارزش تبدیل یکی از دارایی‌های انجمن به یک هتل یا پذیرشگاه را داشته باشد. به طور مثال دو سال پیش انجمن زرتشتیان تهران قصد داشت سهم خود از هتل اطلس را بفروشد که در مجمع رای نیاورد. مهمترین ایرادی که بازرسان گرفتند و درست هم بود عدم شفاف شدن در محل هزینه کرد فروش این دارایی بود. در حالی که شاید اگر کمی در این زمینه هم کار کارشناسی شده بود و به طور مثال درآمد فروش سهم هتل اطلس، تخصیص به بازسازی پذیرشگاه پارسایی می‌یافت شاید رای می‌آورد و سهمی از هتل تبدیل شده بود به یک دارایی کارامد و باارزش برای جامعه زرتشتی.
راه حل سومی نیز وجود دارد که سهیم شدن با یک سرمایه‌گذار بزرگ در ساخت یک بنای باارزش نظیر هتل چند ستاره در محل پذیرشگاه پارسایی است که با توجه به ارزش زمین امکان پذیر است تنها مشکلی که بر سر راه این نوع شراکت وجود دارد وقفی بودن زمین پذیرشگاه است که امکان واگذاری سهم طرف در حین کار را نمی دهد که البته جای بررسی بیشتر دارد.

۳۲- برای تیم حقوقی و وکلای انجمن زرتشتیان تهران چه پیشنهادی دارید؟ و سالها است که انجمن درگیر پرونده هایی است که همچنان به نتیجه نرسیده است؟

یادم هست سه دوره پیش که من عضو کمیسیون موقوفات بودم یک باور وجود داشت که اگر هر دوره یکی، دو پرونده را به نتیجه برسانیم عالی است. همان زمان من مطرح کردم که اتفاقا این بدترین نوع مدیریت دارایی‌های یک مجموعه است که پس از بررسی متوجه شدم که این امر از کمبود داده‌های طبقه‌بندی شده در مورد دارایی‌های انجمن ناشی شده است و انجمن همواره گرفتار مواردی می شود که از دست رفته یا در حال از دست رفتن هستند و مجبور می‌شویم با کلی هزینه‌های حقوقی وارد یک پرونده از قبل باخته بشود.
آن دوره طرحی را پیشنهاد دادم جهت ساماندهی اطلاعات دارایی‌ها و موقوفات انجمن زرتشتیان تهران، اگر چه این طرح به صورت پروژه به دلیل هزینه دو نفر نیرویی که بابت دو سال در نظر گرفته بودم رای نیاورد ولی بر اساس نیاز کمیسیون موقوفات لیست بندی و کد دهی دارایی ها انجام شد که در انجمن روال شد. اما فاز دومی که در این طرح در نظر گرفته شده بود. تبدیل اطلاعات موجود موقوفات و دارایی‌ها به گزارش‌های مدیریتی و قابل بررسی بود که بر این اساس امکان طبقه بندی دارایی‌ها، به صورت در خطر، سودبازده، دیر بازده، تبدیل به احسن و … فراهم بشود.
در این صورت می توان یک ساختار پایدار مدیریت دارایی‌ها درآورد که بخشی حقوقی نیز با تکیه بر این داده‌ها و با در نظر گرفتن اولویت‌‌ها، بسیار موثرتر و نتیجه بخش تر می تواند عمل نماید. بر این اساس با توجه به گستردگی دارایی های انجمن، در نظر گرفتن یک تیم حقوقی در ساختار انجمن الزامی است.
البته یک نکته مثبت دیگری که در انجام این طرح وجود دارد شفاف‌سازی است و در جریان گرفتن اعضای انجمن یا زرتشتیان تهران از دارایی‌های انجمن است. اما به طور کلی چنین طرح‌هایی جهت به نتیجه رسیدن و اصلاح فرایندهای کهنه، نیاز به درک و همراهی کامل هیات مدیره را دارد در غیر این صورت با ناقص انجام شدن آن نتایج مورد نظر به دست نمی‌آید