برساد، رشید شهرت _ زیارتگاه های شناخته شده زرتشتی در یزد، هر سال میزبان گروه پرشماری از زرتشتیان هستند، زرتشتیانی که از راه های دور و نزدیک گرد هم می آیند تا برای ساعاتی از با هم بودن در این فضای دینی، لذت ببرند، همه ما زرتشتیان باید با رفتاری مناسب برای حفظ این شادی ها و با هم بودن ها، تلاش کنیم.
پیرسبز، پیر نارکی، پیر هریشت، نارستانه و پارس بانو، مشهورترین زیارتگاه های زرتشتیان هستند، متولیان این زیارتگاه با یاری نیک اندیشان زرتشتی، در طول سال از این بناهای تاریخی و دینی زرتشتیان نگهداری می کنند. آنها در طول سال چشم به راه ۵ روزی هستند که زرتشتیان در این زیارتگاه گرد هم می آیند، البته این ۵ روز چند سالی است که به دلایل مختلف در یک روز خلاصه شده است، با این وجود متولیان زیارتگاه ها در روزهای قبل از آغاز زیارت همگانی به آماده سازی زیارتگاه می پردازند، هماهنگی های لازم را انجام می دهند و شرایط را مهیای حضور همکیشان می کنند.
از سوی دیگر، خانواده های زرتشتی نیز از شهرهای دور و نزدیک، از تهران، کرمان، شیراز، کرج، اصفهان و… راهی یزد می شوند تا همراه با خانواده های زرتشتی ساکن یزد، ساعتی را در این زیارتگاه ها در کنار هم باشند، بدون شک در سالهای اخیر زیارتگاه هایی مثل پیرسبز و پیر نارکی، میزبان بزرگترین گردهمایی زرتشتیان بوده اند.
امروز با وجود پیشرفت تکنولوژی و ارتباط های تلفنی و اینترنتی، زرتشتیان نه تنها از همکیشان و اقوام خود در روستاها، محله ها و شهرهای دیگر خبر دارند بلکه در عرض چند ثانیه می توانند با زرتشتیان خارج از کشور نیز به صورت تصویری گفتگو کنند. به همین دلیل و موارد متعددی همچون تغییر شغل و سبک زندگی، دیگر این ضرورت برای خانواده های زرتشتی شکل نمی گیرد که ۴ یا ۵ روز در زیارتگاه ها بمانند و به دور از همه مشکلات و سختی ها، زندگی در کنار دیگر زرتشتیان را تجربه کنند.
با این وجود همچنان خانواده های زرتشتی به ویژه آنهایی که از راه دور راهی زیارتگاه ها می شوند، تلاش می کنند تا همازوری خود را با دیگر زرتشتیان حفظ کنند، تلاش می کنند که خانواده وفرزندانشان برای ساعتی، محیطی کاملا زرتشتی را تجربه کنند.
این فضای شاد و دوستانه اما زمانی برای همه لذت بخش است که همگی قدر آن را بدانیم، تک تک باشندگان در این محیط باید مراقبت باشند که رفتار آنها آسیبی به این جمع بزرگ وارد نیاورد. برخی از بی توجهی ها می تواند باعث ناراحتی یک یا چندین نفر شود و خاطره تلخی را شکل دهد که تا سالها در مورد آن صحبت شود.
تصور کنید خادم و متولی و افرادی که پیش از آغاز زیارت همگانی، تلاش کرده اند تا همه چیز مهیا شود، در شبی که باید از حضور این جمع بزرگ، لذت ببرند، درگیر خودخواهی گروهی کوچک می شوند. تصور کنید، خانواده ای که از تهران تا یزد سفر کرده است و هزینه های بسیاری را متحمل شده که ساعتی را شاد در کنار دیگر زرتشتیان باشد، اما در عمل آنچه می بیند باعث دلزدگی و آشفتگی و آسیب فرزندانش می شود.
سخت است سخن گفت از این آسیب ها، اما یادمان نرود، که در جمع خودمان بیشتر ملاحظه کنیم، بیشتر رعایت کنیم، به کوچکترین موارد توجه کنیم، نکند که یک بی مبالاتی باعث ناراحتی بزرگی شود و آب سردی باشد بر شادی بزرگی که قرار است همه از آن سهم ببریم.
