رشید شهرت – همراهی جامعه زرتشتیان ایران و هندوستان، باعث شده است که هر دو جامعه از این همراهی بهره ببرند.
در قرن نهم شمسی، موبدان ایرانی به مدت حدود ۳۰۰ سال پاسخگوی پرسشهای موبدان هندوستان بودند و از این طریق کتاب های دینی زیادی در اختیار موبدان پارسی قرار گرفت.
در زمان حکومت قاجاریه که زرتشتیان ایران به دلیل قانون جزیه وضعیت نامناسبی داشتند. حضور مانکجی در ایران و تلاشهای او بالاخره باعث شد که ناصرالدین شاه در سال ۱۲۶۱ قانون جزیه را لغو کند.
مراوده زرتشتیان ایران و پارسیان هندوستان در سالهای بعد ادامه یافت. زرتشتیان بسیاری برای کار راهی هندوستان شدند. در ایران نیز کم کم زرتشتیان از کشاورزی رو به کسب و کارهای دیگری آوردند که از جمله آنها راهاندازی تجارتخانه ها بود که نمونه بارز آن تجارتخانه جمشیدیان است که درسال ۱۲۷۷ توسط ارباب جمشید جمشیدیان ایجاد شد. یا تجارتخانه جهانیان که توسط برادران جهانیان در سال ۱۲۷۴ تاسیس شد.
مهمترین دلیل رشد و توسعه این تجارتخانهها، را باید در ویژگی های بانیان آن دانست، اما در کنار آن می توان به خوشنامی و اعتبار جامعه ایرانیان زرتشتی نیز اشاره کرد.
زرتشتیان در نزد ایرانیان به ویژگی هایی همچون راستی و درستی شناخته می شوند و مورد اعتماد بسیاری از غیر زرتشتیان میباشند.
امروزه نیز همچنان این نگاه به جامعه زرتشتی وجود دارد و ما زرتشتیان به واسطه نیکوکاری های پیشینیان خود، از پشتوانهای معنوی برخورداریم. این پشتوانه در برخی کسب و کارها از جمله کسب و کارهای مرتبط با گردشگری دوچندان می شود. زیرا بسیاری از مردم ایران علاقهمند هستند که زرتشتیان را بشناسند و با آنها آشنا شوند.
در دهههای گذشته، بسیاری از زرتشتیان دارای شغل های دولتی بودند که نمونه شاخص وبا اهمیت آن آموزگاری بود. جامعه زرتشتی معلمان و چهرههای فرهنگی بسیاری را در شهرهای زرتشتی نشین به جامعه ایران معرفی کرد که هر کدام، آموزگار صدها نفر بودند و باعث اعتبار مضاعفی برای جامعه زرتشتی بودند. همچنین در اداره های دولتی مختلف دیگر نیز زرتشتیان حضور داشتند.
در سالهای اخیر به دلایل گوناگون، استخدام زرتشتیان در اداره های دولتی کاهش یافته است و گروه بیشتری از زرتشتیان به راهاندازی کسب و کار روی آورده اند. این رویکرد کارآفرینانه، از یک سو دارای ریسک است و از سوی دیگر می تواند با پیشرفت همراه باشد و موفقیت چشمگیری را به ارمغان بیاورد.
عملکرد کسب و کارهای زرتشتی میتواند اعتبار جامعه زرتشتی را افزایش دهد و موفقیت آنها در پیشرفت کل جامعه زرتشتی نیز تاثیر گذار است، در نتیجه هر کدام از ما و به ویژه انجمنها و سازمانهای زرتشتی با حمایت از این کسب وکارها، در واقع یاریگر جامعه زرتشتی در نگاه کلان هستند.
از سوی دیگر، از لحاظ اخلاقی، انتظاری که از صاحبان این کسب و کارها می رود، بیشتر از غیر زرتشتیان است. جامعه زرتشتی همچنان که اعتبار ارزشمندی را از پیشینیان به ارث برده است، می بایست این اعتبار را حفظ کند وبرای آیندگان به یادگار بگذارد واین وظیفه تک تک زرتشتیان است، به ویژه صاحبان کسب و کاری که به واسطه زرتشتی بودن مشتریان بیشتری را جذب می کنند. کیفیت خدمات و درستی گفتار آنها باید در حد یک الگو باشد.
فراموش نکنیم اعتباری که در طول قرنها به دست آمده است را برای کسب یک سود کوتاه مدت چند روزه خدشهدار نکنیم.
هنوز دو سال از درگذشت فردوس کاویانی، هنرمند شهیر زرتشتی، نگذشته است، هنرمندی که درکنار هنر بیبدیل خود، نمادی از اخلاق و انسانیت در میان همکاران و دیگر هنرمندان بود و خود به اعتباری برای جامعه زرتشتی تبدیل شد. قدر این اعتبار که با یک عمر درستکاری زرتشتیان بسیاری حاصل شده است را بیشتر بدانیم.
برگرفته از شماره ۱۸۶ ماهنامه پارس نامه(اردیبهشت و خورداد ۱۴۰۴) برای دریافت، کلیک کنید
