دکتر علیاکبر صالحی، رئیس بنیاد ایرانشناسی، در پاسخ به این پرسش که در پایان جنگ ۱۲ روزه نگاه جدیدی بر مباحث ملی و ایران باستان حاکم شده است؟
و آیا زمان برای این ملی گرایی دیر هنگام نیست؟ گفت: «ایران و اسلام، دو روی یک سکهاند. اگر ایران را به ظرفی تشبیه کنیم، مباحث معرفتی و دینی محتوای آن است. حال اگر این ظرف آسیب ببیند یا شکسته شود، دیگر محلی برای نگهداری آن محتوا نخواهد بود. پس ما ابتدا باید ظرف را حفظ کنیم، یعنی ایران را، تا بتوانیم مابقی را در آن نگاه داریم و به نسلهای بعد منتقل کنیم.»
وی افزود: «ایران، عمود خیمه است. اگر این عمود برداشته شود، خیمه فرو میریزد. ما باید اول این سرزمین، تاریخ و فرهنگ را حفظ کنیم.»
صالحی با اشاره به برخی نگاههای تقابلی در گذشته میان ایرانیت و اسلامگرایی، تصریح کرد: «متأسفانه در مقاطع مختلف، عدهای از سر ناآگاهی یا تعصب، این دو مفهوم را در تقابل با هم قرار دادهاند. برخی کسانی که اسلام را درست نشناختند، به نام ملیگرایی به باورهای دینی حمله کردند. در مقابل، کسانی که باورهای دینی سطحی و تعصب کور داشتند به نمادهای ملی تاختند. این هر دو، ناشی از جهل و سطحینگری است.
وی با تأکید بر لزوم نگاه منصفانه و علمی به موضوع، گفت: «ما باید تعصبات کور را کنار بگذاریم و با انصاف و عقلانیت به موضوع نگاه کنیم.»
