متن زیر توسط دیو گولدربرگ[۱]، فیزیکدان، در وبلاگ شخصیش پس از دریافت جایزه فیلدز مریم میرزاخانی نوشته شده است.

۱۳ آگوست ۲۰۱۴

امروز صبح، پس از صبحانه از دختر ۴.۵ ساله ام خواستم آیا می خواهد چیز جالبی ببیند؟ من به او خبری در مورد مریم میرزاخانی، ریاضیدان دانشگاه استنفورد که موفق شده است جایزه معتبر فیلدز را ببرد نشان دادم. ویلا[۲]، دخترم، آگاهی کمی نسبت به آموزش عالی دارد، بنابراین به او ( بدون بی احترامی به ۳ تن دیگری که جایزه را بردند) گفتم میرزاخانی، بهترین فرد دنیا در رشته ریاضی است. ( ویلا؛ فورا پاسخ داد: ” من فکر می کردم تو، هستی”)

برای من بسیار مهم است که ویلا و خواهر کوچکترش، لیلی[۳]، زنان تاثیرگذار علم را بشناسند. با این حال  برای ایجاد تعادل بین دو گزینه ” زنان بسیار زیادی در علم وجود دارند و تو هم می توانی یکی از آنها باشی.” یا  “زنان کمی در علم وجود دارند و تو باید مرزها را بشکنی” کشمکش دارم. البته معمولا راه اول را انتخاب می کنم زیرا جامعه خودش گزینه دوم را به آنها نشان می دهد.

با تمام تلاشی که من و همسرم می کنیم. ویلا و لیلی، در مثال های سنتی نقش های جنسیتی، غرق هستند. دکتر ویلا، یک مرد است در حالی که تمام پرستاران زن هستند. من خارج از خانه کار می کنم در حالی که همسرم ، امیلی[۴]، یک گفتار درمان عالی، در کنار لیلی در خانه می ماند. بچه های باهوش از چیزهایی که دور و بر خود می بینند، یاد می گیرند.

ویلا، نمی خواهد دانشمند شود. اما این مهم است که او تصمیمش در مورد اینکه می خواهد دانشمند بشود یا موزیسین، یا کفاش یا هر چیز دیگر را بر اساس تمایلات شخصی و توانایی هایش بگیرد نه به خاطر درونی شدن نقشهای جنسیتی.

قهرمان هایی که او بیشتر از همه دوست دارد، برایم نارحت کننده است. او، السا، آریل، سوفیا ( نقش های زن در داستان ها) را به عنوان قهرمانانش انتخاب می کند و من به سختی تلاش می کنم تا به مهربانی و شجاعت آنها نیز اشاره کنم نه فقط به زیبایی این پرنسس ها.

ما،  روی میرزاخانی، امی نوتر یا زنان دکتر اندکی که در مطب می بینیم تمرکز می کنیم به این امید که در ۱۰ یا ۲۰ سال آینده، اینگونه زنان استثنا نباشند.  اما اکنون، پیامهای اجتماعی به صورت وحشتناکی نامتعادل است. طبق آخرین گزارش موسسه فیزیک آمریکا، نشان می دهد که تنها ۱۴ درصد اعضای هیات علمی فیزیک زن هستند. ما راه طولانی برای برابری جنسیتی واقعی در دنیای علم داریم.

ما  در قلمرو محدودی فعالیت می کنیم. من تلاش می کنم تا این مفهوم را برای دخترانم منتقل کنم: “می توانند در این دنیا به هر چیزی برسند.” امیدوارم دنیا نیز آنرا دریابد. امیدوارم با هر مثال مثبتی که به دخترانم نشان می دهم یک قدم به دنیایی که می خواهم در آن زندگی کنم نزدیکتر شویم.

متن اصلی را در اینجا بخوانید.

 

 

[۱] Dave Goldberg

[۲] Willa

[۳] Lily

[۴] Emilly