آیین خاکسپاری روانشاد دولت جمشید نیک منش پیشکسوت ورزش ایران، روز آدینه اول دی ماه در آرامگاه قصر فیروزه برگزار شد.
در این مراسم دکتر اسفندیار اختیاری، نماینده زرتشتیان به سخنرانی پرداخت و خانم نخستین دخت فرهادی، زندگی نامه روانشاد دولت نیک منش را بدین ترتیب به آگاهی باشندگان رساند:
به یارى اهورامزدا
به روان همه زنان و مردان نیک و پارسا درود مىفرستیم.
به روان بزرگ بانوى جامعه ایرانى و زرتشتى درود مىفرستیم.
دولت نیکمنش از زنان نامدار و افتخارأفرین زرتشتى بود.
امروز در مراسم خاکسپاری و یادبود بانوی بزرگواری شرکت کردهایم که از افتخارات ملی و از چهرههای ماندگار زرتشتی بوده است. … و البته با صد افسوس که نامداران جامعه خود را کم و دیر مىشناسیم
دکتر دولت نیکمنش زاده ۱۳۱۳ خورشیدی در یزد بود. او یکی از ۴ فرزند شهریار ماونداد نیکمنش خرمشاهی و مروارید خدایار هوختی جوپاری کرمانی بود. ۲ برادر به نامهای پرویز و زندهیاد خدایار و یک خواهر به نام کیاندخت داشت. دوره ابتدایی را در دبستان گیو و متوسطه را در دبیرستان انوشیروان دادگر گذراند. همزمان به فعالیتهای ورزشی در دبیرستان مشغول و موفق به دریافت مدال نقره و طلا برای مدارس زرتشتی شد. از نخستین بانوانی بود که در ایران لیسانس تربیت بدنی گرفتند. در دبیرستان نوربخش به تربیت تیم ورزشی مشغول شد و پس از ۸ سال از وزیر وقت نشان خدمت ورزشی دریافت کرد. از آن پس به دانشگاه تهران منتقل شد و پس از ۱۶ سال خدمت در سال ۱۳۵۰ به عنوان دانشجوی بورسیه برای تحصیل عازم واشنگتن شد و مدرک دکترای خود را گرفت و در سال ۱۳۸۰ استاد بازنشسته دانشگاه تهران شد.
دولت نیکمنش نخستین بانوی ایرانی است که مدرک دکترای تربیت بدنی دریافت کرده است، در پیشینه کاریاش میتوان به: هموندی هیات علمی دانشگاه تهران، سرپرستی ورزش دانشکدههای مختلف دانشگاه تهران، عضو تیم ملی دو و میدانی، قهرمانی پرتاب دیسک کشور، عضو تیم ملی والیبال، مشاور، داور و مربی فدراسیونهای والیبال و دو و میدانی اشاره کرد.
دولت نیکمنش نخستین بانوی داور داخلی و بینالمللی کشور بود که در سالهای دور ورزش کشور ایران، کار داوری مسابقات والیبال بانوان را انجام میداد. از همان روزهایی که دانشآموز بود و والیبال بازی میکرد، قهرمان پرتاب دیسک و وزنه کشور هم بود و برای کلاسهای پایینتر معلمی میکرد و از روزی که دیپلم گرفت دست روزگار دولت نیکمنش را جزو پنج دختری قرار داد که نخستین لیسانسههای تربیت بدنی در ایران بودند. از نخستین بانوان دانشآموخته دانشسرای عالی تربیت بدنی بود.
از نخستین لیسانسههای ورزش بود که در مدرسهها به کار معلمی ورزش پرداخت. او نخستین بانوی ایرانی بود که عزمش را جزم کرد تا دکتر شود. دولت خانم به داشتن لیسانس تربیتبدنی بسنده نکرد. فوقلیسانس جامعهشناسی هم گرفت. سپس راهی آمریکا شد. در شهریورماه سال ۱۳۵۸ پس از چهار سال و نیم، هنگامی که به ایران بازگشت، نخستین بانوی ایرانی بود که مدرک دکترای تربیتبدنی داشت.
آن روزها هنوز کانون دانشجویان زرتشتی مستقل نبود و زیر نظر سازمان زنان اداره میشد. از سوی سازمان زنان، سرپرست کانون شده بود. کانونیها برنامههای گوناگونی داشتند، اردو برپا میکردند، جشنهای کوچک و بزرک میگرفتند. دولت خانم ۸ سال همراه همیشگی و سرپرست افتخاری کانون بود.
31 سال ردای معلمی به تنکرد. ۸ سال در آموزش و پرورش و ۲۳ سال در دانشگاه تهران. دولتخانم نیکمنش ۲۳ سال استاد دانشگاه بود.
او گرچه هیچگاه ازدواج نکرد، ولی صدها فرزند از زیر دستش بیرون آمدند. دولتخانم در بهمنماه ۱۳۸۸ به عنوان چهره ماندگار از سوی انجمن زرتشتیان تهران برگزید شد. هماکنون از او عکسها، کاپها و مدالهای روزهای مسابقه، روزهای داوری و سالها تدریس برجای مانده که از یادگارهای ارزشمند تاریخی و از افتخارات جامعه زرتشتی است.
او در سالهای پایان زندگیاش که گرد سپیدی گذر سالها تجربه و اعتبار بر موهایش نشسته بود، در خانه پدری، همراه با خواهرش زندگی میکرد. او در این سالها به فراموشی سپرده شده بود و تنها یکیدوبار از سوی باشگاه پیشکسوتان ورزشی و نماینده زرتشتیان در مجلس مورد تفقد و توجه قرار گرفت. او در ماههای پایانی زندگی چندی بود که در خانه سالمندان بهسر میبرد و سرانجام در ۳۰/آذرماه ۱۳۹۶ به علت بیماری چشم از جهان فروبست.
خودش میگفت: «آموزگار بودم، استاد بودم، سرپرست ورزشی بودم، داور بودم و در کنار همه این کارها، یکی از هموندان سازمان زنان زرتشتی هم بودم».
خودش میگفت: زندگی سختی داشته است، اما همیشه میدانسته که تنها راه برنده بودن در بازی زندگی نبرد است. این نبرد دیروز پایان گرفت و ما امروز از پیروزیهای او یاد میکنیم.
