رشته های ورزشی جام جان باختگان؛ عموما مورد تایید فدراسیون های ورزشی کشور هستند و بسکتبال نیز به عنوان یکی از این رشته ها، با استقاده از داورانی که به صورت رسمی داور فدراسیون هستند سوت زده می شود.
تا چند سال پیش به ویژه در بازیهای حساس بسکتبال، از داوران غیر همکیش استفاده می شد ولی حتی حضور این داوران نیز نتوانست جلوی اعتراض دائمی تیم های ورزشی را بگیرد. تیم های شهرستانی ادعا می کردند که داوری به نفع تیم های تهرانی است و تیم های تهرانی ادعایی برعکس داشتند، به ویژه وقتی صحبت حضور در جام یگانگی و دیگر جام های ورزشی در شهرستان ها می شد.
همه این موضوعات دست به دست داد تا چند سال پیش تصمیم گرفته شود از داوران زرتشتی بسکتبال استفاده شود. داورانی که حتی به درجه داوری ملی نیز رسیده بودند و برخی از آنها حتی در لیگ های استانی و کشوری نیز سوت می زدند. این اقدام شاید نتوانست جلوی تمامی اعتراضات را بگیرد ولی حواشی جانبی استفاده از داوران غیر همکیش را کاست ولی اکنون نشان از یک معضل بزرگ دارد به نام کمبود داوران همکیشی که حاضر باشند در مسابقات زرتشتیان سوت بزنند.
رامین دمهری یکی از داوران باسابقه بسکتبال جامعه زرتشتی در فینال بازیهای جام یگانگی امسال خداحافظی کرد و موضوع کمبود داوران را بیش از پیش به چشم آورد. وی درباره علت خداحافظیش از داوری گفت: ” من نزدیک به ۲۰ سال سوت زدم و خسته شده بودم. این کار علت دیگری نداشت. قبل از مسابقات جام یگانگی، گفته بودم که سال آخری است که سوت می زنم و قبل از بازی آخر نیز به هماهنگ کنندگان جام یگانگی موضوع را یادآوری کردم و به صورت رسمی از داوری کنار رفتم.”
دمهری، در مورد چرایی حضور نداشتن داوران زرتشتی در بسکتبال می گوید” ما داوران زیادی داریم. اینکه چرا حاضر نیستند در این رشته سوت بزنند را باید از خودشان پرسید.”
پیمان پای سروی، دیگر داور زرتشتی بسکتبال در این باره می گوید:” داوری بسکتبال قدرت بدنی بالایی می خواهد و برای گرفتن کارت داوری به ویژه برای بازیهای خارج از جامعه زرتشتی باید تست های سخت ورزشی داد.” وی ادامه می دهد: ” سوت زدن در بازیهای لیگ سختی های فراوان دارد و خود من ۴ سال پشت میز نشستم تا موفق شوم که در وسط بازی حضور یابم و از سوی دیگر کمتر کسی سختی های داوری را به جان می خرد که بتواند تنها در بازیهای زرتشتیان سوت بزند.”
دکتر اسفندیار اختیاری، داور پیشکسوت این رشته ورزشی، موضوع را تنها کمبود داور عنوان نمی کند و می گوید:” ما داور زرتشتی داریم گرچه تعداد داوران ملی کم هستند ولی داوران درجه ۳ زیاد داریم. مشکل بزرگ این است که این داوران به علت سختی های داوری به ویژه در جام های زرتشتی حاضر به داوری نیستند.”
رامین دمهری، از سختی های داور بودن به انتقاد بازیکنان و تیم ها اشاره می کند و می گوید: ” هیچ دیواری از دیوار داور کوتاهتر نیست. هر تیمی که ببازد از داور انتقاد می کند و نه از خودش که از ۴۰، ۵۰ پرتاب تعداد کمی را وارد سبد می کند. و تنها یک سوتی که ممکن است اشتباه زده شده باشد مورد انتقاد قرار می گیرد.”
پای سروی نیز در این باره می گوید: ” داور باید بسیار سرسخت و پوست کلفت باشد تا بتواند این انتقادها را تحمل کند.”
به هر روی اکنون که برای استفاده از داوران زرتشتی فرهنگ سازی شده است باید تلاش کرد تا کمبود داور برطرف شود.
