عدالت و دادگری از صفات بارز خدای هستی بخش است. او دادآفرین و دادگستر بی چون و چرای هستی است.
داد او، قانون ازلی و ابدی اشاست که از روز نخست بر هستی برقرار نموده و خواست خویش را بر شناخت و پذیرش و گسترش آن توسط انسانها قرار داده است و تا روز واپسین، یگانه حکم چیره بر جهان و جهانیان است. شالوده و بند بند وجود انسان؛ که جز مهم و سرنوشت ساز هستی است، نیز همیشه طالب و در جستجوی عدالت بر مبنای قانون الهی بوده است.
مبارزه همیشگی نیکی و بدی ، که بی شک با خود آسیب های مینوی و مادی فراوانی به همراه دارد، بر پایه همین قانون و میل به برقراری عدالت الهی معنا یافته و نوید پیروزی نهایی نیکی بر بدی، خواسته به حق همه پیروان راستی و عدالت خواهان جهان است.
هات ۳۲ بند ۷: «هیچ کدام از آن گناهکاران از مفهوم پیشرفت واقعی که در اثر کار و کوشش حاصل و زندگی به انسان می آموزد، آگاه نیستند و از آزمایش آتشین بی خبرند. ای هستی بخش دانا! تنها تو از فرجام گناهکاران آگاهی و درباره آنها داوری خواهی کرد.»
در گاهان اشوزرتشت، اهورامزدا خود یگانه قانون گذار حقیقی جهان و برقرار کنندهء آن و در نهایت، داور کردار مردمان جهان است. خالق جهان بر پایه همه آگاهی و همه توانایی خویش، اشه را بر جهان حاکم و از طریق راهنمایان زندگی و پیامبران آن را جهانیان شناسانده و به برقراری آن اقدام می نماید و در نهایت به واسطه فروغ مینوی خویش یعنی آذر ، داوری نهایی را میان دو گروه به انجام می رساند.
…ای مزدا به وسیله فروغ فروزانت سرنوشت هر دو گروه را تعیین فرما.(هات ۳۱ بند ۱۹)
آتش با فروغ جاودانه خود و شعله های سر بر فلک ساییده اش، نماد پیوند دو جهان گیتی و جهان مینوست. این گوهر دردانه، که تن سوزانش از جنس زمین و شعله هایش با کششی عجیب رو به آسمان است، نگاه عقل را به خود خیره میکند و بی درنگ آتش جان را به دنبال خود به سوی جانانه اش؛ اهورامزدا، روانه می کند. این کشش ازلی عاشق به معشوق را اشارتی این جهانی لازم بود تا دیدهء سر را به دیدهء دل نزدیکتر سازد و این ممکن نبود مگر با پرستش سو قرار نهادن فروغ آتش.
آتشی که روشنگری، جان بخشی و سوزانندگی در ذاتش نهفته است. آتشی که نماینده این جهانی برای بهترین راستی یا اشاوهیشتاست و از هر خصلتش، ذره ای در وجود ما نهاده شده است. روشنگری و آشکار کردن حقیقت که باعث تقویت توانایی تشخیص درست نیک از بد در انسان است، همان چشم خرد و وجدان آدمی است. آموزش های دانای پارسا که خردمندانه است، بهترین وسیله برای بر هم زدن نقشه تهدید و نفرت هواخواهان دروغ نسبت به دلباختگان مزداست(هات ۳۲ بند ۱۶). آموزش هایی که درمان بخش زندگانی است (هات ۳۱ بند ۱۹)
مشابه خصلت جان بخشی آتش در انسان را باید در تکاپو و جنب و جوش او برای گسترش حقیقت و راستی جست که خونی دوباره در رگ های خشکیده زخم خوردگان از دروغ و خشم و نفرتِ دروغپرستان، جاری می کند و به زندگانی سراسر نیکی امیدوارشان می سازد. سوزانندگی آتش را باید در روحیه مبارزه و شجاعت دانای پارسا یافت که در برابر گسترانندگان دروغ و نفرت و خشم با سلاح اشویی و دانایی ایستادگی کرده و بدی را با چیرگی نیکی و راستی از صحنه زندگی حذف می کند.
امسال نیز بار دیگر با برافروخته شدن آتش بزرگ آن، زیر لب زمزمه می کنیم:«ای خدای هستی بخش! ما، فروغ توانای تو را که در پرتو راستی فروزان است، خواهانیم. آن شعله فروزانی که ابدی و نیرومند است و پیروان راستی را آشکارا رهنمون گشته و یاری می بخشد. ای خداوند خرد! همین شعله فروزان است که پلیدی نهفته در نهاد بدخواهان را فوری آشکار می سازد.»(هات ۳۴ بند ۴)
برگرفته از پارس نامه بهمن ماه ۱۳۹۴
