موبد دکتر مهربان پولادی، یکی از داوران بخش گاتاشناسی بیست و پنجمین همایش اوستاخوانی و گاتاشناسی مانتره است، وی که سابقه شرکت در مانتره را نیز دارد، گفتگوی خواندنی را با سایت کانون دانشجویان زرتشتی انجام داده است. موبد پولادی اعتقاد دارد که شرکت کنندگان بخش گاتاشناسی مقاله را ابزاری برای شرکت در همایش مانتره قرار دادند. این گفتگو را می توانید در ادامه مطلب بخوانید:
روز بخیر، خودتان را معرفی کنید و بگویید که چند سال است که داوری همایش مانتره را بر عهده دارید؟
روز بخیر،مهربان پولادی، عضو انجمن موبدان هستم و حدوداً از سال ۸۵ در مانتره در کنار بقیه ی داورها به داوری مشغول ام.
این که بچه ها برروی مقاله هایشان تسلط کافی ندارند فکر می کنید به چه دلیل است؟
اول اینکه به نظر من بچه ها مقاله را ابزاری قرار دادهاند تا در همایش مانتره شرکت کنند یعنی همایش مانتره بیشتر ملاک است. (با خنده) البته دورانی هم که من خودم به عنوان شرکت کننده در همایش مانتره شرکت میکردم هم بیشتر دور هم جمع شدنها اهمیت داشت. بیشترین استرس همایش مانتره هم زمانی بود که باید مقاله ارائه میکردیم و گاتها میخواندیم .البته در ردهی نوجوانان انتظار بیشتری هم نمیشود داشت ولی در رده ی بزرگسالان هدف بیشتر مقاله و ارائهی آن به جامعه است. دومین دلیل شاید این است که مقالههای نوجوانان بیشتر به صورت گرآوری است و خود شخص کمتر درگیر موضوع مقاله هست.
آیا موضوع مقاله هایی که بچه ها ارائه می دهند به روز هست یا نه؟
ما با همه نوع مقاله ای مواجهیم ولی کمتر موضوعاتی داریم که جامعه را به چالش بکشد. با وجود اینکه جامعه خوبی های زیادی دارد ولی نیاز داریم که آینده نگر باشیم تا جلوی مشکلاتی که امکان بوجود آمدن آنها هست را بگیریم که این موضوع کمتر در مقالات دیده میشود .
مقاله ها در چه سطحی هستند؟ آیا شرکت کنندههایی که سالهای گذشته مقاله دادهاند بهتر شدهاند؟
بله، بهتر شدهاند و ما امیدواریم که هر سال بهتر شوند اما جای کار بسیاری وجود دارد. مشخص است بعضی پاورپوینتها در لحظههای آخر آماده شده اند و بچهها تسلط کافی را ندارند که نیازمند آن است زمانی بین درست کردن پاورپوینت تا ارائه مقاله وجود داشته باشد. علاوه بر این خودمان نیز باید به آنها کمک کنیم. ما بیشتر متوجه هستیم که برای جامعه چه چیزهایی لازم است. اگر ضعفی هم در مقالات دیده میشود من این ضعف را در خود، داوران و موبدان جامعه میبینم. ما باید دست به دست هم بدهیم و به کانون دانشجویان کمک کنیم.
فکر میکنید چرا جوانان باید در مانتره شرکت کنند و مردم برای بازدید بیایند؟
یکی از بزرگترین کارهایی که کانون دانشجویان زرتشتی، با هدف رساندن پیامهای آسمانی اشوزرتشت و گسترش فرهنگ دین زرتشتی انجام میدهد، برگزاری همایش مانتره است. در مانتره مسائل دینی و فرهنگی مطرح میشود کانون دانشجویان کارهایی باید انجام دهد که همکیشان تشویق بشوند البته فکر میکنم این مسئله یک مقدار به رفتارهای اجتماعی نیز مربوط است .
در جایی اشاره کردید که سال ۷۳ شما هم شرکت کننده بودهاید.
بله، من در اولین دوره مانتره شرکت کننده بودم و تا ۶ الی ۷ سال هم شرکت میکردهام. روحشان شاد، داوران آن زمان موبد آذرگشسب، موبد اشیدری و موبد شهزادی بودندکه باعث ایجاد انگیزه در من شدند پس ، ادامه تحصیل دادم تا فوقلیسانس و دکترا که بعد هم بعنوان داور به مسابقات آمدم.
داوری امروزه مانتره با آن سالها چه فرقی دارد؟
آن سالها فکر میکنم شرکتکنندهها سنهای بالاتری داشتند و داوریها سختتر بود. من درباره خودم میگویم ، من وقتیکه مقالهام را ارائه میدادم ترس و استرس داشتم. اما داوران آن زمان خیلی سختگیرتر بودند. منظورم این است که نمرههای خوبی میدادند اما همواره عقیده داشتند که روی سن باید چالش ایجاد کرد. تمجید و تشکر خوب است اما واقعا لازم است که ما زرتشتیان علم کلام را هم تقویت کنیم تا بتوانیم پاسخگو باشیم.
بعنوان آخرین سوال با توجه به اینکه یک روز از مانتره سپری شده ، تا کنون مانتره را چگونه میبینید؟
مانتره امسال برنامه ریزی خوبی داشت اما باز هم از دوستان کانونی میخواهم که همکیشان را تشویق کنند تا در مانتره شرکت کنند. استفاده ی ابزاری از مقاله کار بدی نیست اما بهتر است در مانتره برنامههای دیگری نیز اضافه شود.برگزارکردن اردو شاید یکی از کارهای مثبت پنهانی باشد که درواقع کمک شایانی به گردآمدن همکیشان در این برنامه میکند و تاثیر زیادی روی جوانان جامعه میگذارد. برگزاری مانتره کاری بسیار مهم و در عین حال بسیار سخت و تخصصی است که دوستان کانونی چون در مقطع لیسانس و نهایت فوق لیسانس هستند شاید تخصص لازم را نداشته باشند که این یک مقدار کار را سخت میکند. اما اگر بتوانند از گروههای مختلف نیرو بگیرند تا انرژیشان بیشتر شود و بتوانند به بچههای کوچکتر توجه بیشتری کنند. شاید مایی که در جریان این بچهها هستیم نتوانیم درکشان کنیم اما واقعا بچههایی داریم از شهرهای مختلف که تمایل زیادی برای شرکت در مانتره دارند اما نمیتوانند.
