نشست نقد و بررسی کتاب «نامه های منوچهر» آدینه دوم خورداد ۱۴۰۴به صورت مجازی برگزار می شود.

کتاب نامه های منوچهر توسط دکتر عسگر بهرامی، به فارسی برگردانده شده است و به همت نشر برسم منتشر شده است.

در نشست نقد و بررسی این کتاب که از ساعت ۷ پسین به همت بنیاد پژوهش های ایران باستان آژیار، برگزار می شود. دکتر عسگر بهرامی، نویسنده کتاب، دیناز دهنادی، مدیر نشر برسم به سخنرانی می پردازند. دو سخنران دیگر این برنامه نیز دکتر فرزانه گشتاسب و دکتر حمیدرضا الوند از پژوهشگران فرهنگ ایران باستان هستند.

گفتنی است در عصر زوال زبان پهلوی دو برادر به نام‌های منوچهر و زادسپَرَم در حفظ و انتقال ادبیات آن نقشی مهم ایفا کردند. آنان از خاندانی برخاسته بودند که نسل در نسل بالاترین مقام‌های دینی جامعه زردشتی را داشتند و به‌ویژه در روزگاران سخت حیات این دین، اغلب با فراخواندن بهدینان به پاسداشت آیین‌های دینی، و نگاهداشت و باز زنده‌سازی ادبیات دینی دوره‌های پیشین، در بقا و ادامه حیات این سنت کوشیدند.

از این دو برادر، منوچهر راه پیشینیان را پی گرفت و بر ضرورت پایبندی به سنت کهن و توجه به ریزترین جزئیات آن دسته از آیین‌های دینی تأکید ورزید که برگزاری آن در شرایط جدید، بسی دشوارتر و باری سنگین بر دوش بهدینان بود؛ در حالی‌که زادسپَرَم تنها چاره نگاهداشت دین را بازنگری در آن آداب دست و پاگیری می‌دانست که در شرایط و تنگناهای اقلیتی، حاصلی جز دین‌گریزی و سرانجام هم نابودی کامل دین در پی نمی‌داشتند. این تفاوت و تقابل، به‌ویژه در نامه‌های منوچهر به‌خوبی بازتاب یافته است و در واقع این نامه‌ها محصول همین رویارویی‌اند؛ گو اینکه کتاب دیگر منوچهر با عنوان دادِستانِ دینی و تنها اثر باقیمانده از زادسپَرَم، به نام وِزیدَگیهای زادسپَرَم، نیز این دوگانگی دیدگاه و رویکرد را به‌خوبی نشان می‌دهند.